6o Cult Film Festival: Τι θα δουν τα ματάκια μας!

«Βιζιτούδες» που ξελογιάζουν ποδοσφαιριστές, κανίβαλους αιδοίων, ξυράφια εκεί που ακόμα και ο βετεράνος Τζον Μπόμπιτ θα ανατρίχιαζει, Σουγκλάκο, Παπαδάκο και λοιπές Cult φιγούρες της εγχώριας παραγωγής. Είναι μόνο μερικά από όσα θα δούμε στο 6o Cult Film Festival. «Βιζιτούδες» που προσπαθούν να ξελογιάσουν τους ποδοσφαιριστές της αντίπαλης ομάδας, κανίβαλοι…αιδοίων, νεκροθάφτες που αναζητούν την ηδονή μέσα στην κάσα από την οποία εξέχει μόνο το καλοθρεμμένο μόριο τους, ξυράφια μέσα στα σκέλια που θα έκαναν τον…Τζον Μπόμπιτ να ανατριχιάσει, ninja, σουβλάκια, επιφανή μέλη της καλτ κοινωνίας της Ελλάδας σαν τον αείμνηστο Απόστολο Σουγκλάκο, τον μαξιμαλιστή Πητ Παπαδάκο, την προσωποποίηση της τεστοστερόνης των 80ies, Διονύση Ξανθό παρελαύνουν από το 6ο φεστιβάλ Cult Ελληνικού Κινηματογράφου που θα λάβει χώρα στον ναό του αλλοπρόσαλλου, το club Gagarin από τις 14 ως τις 16 Φεβρουαρίου.



Τη σκιά της στους προρρηθέντες επιφανείς αλλόκοτους επισκέπτες θα ρίξει μια μορφή χαμένη στην αμαρτωλή δεκαετία του ’80 που ξεπηδά και πάλι στο παρών για να προκαλέσει αλλεπάλληλες ονειρώξεις στους πιτσιρικάδες της νέας χιλιετίας.




Η Σαμάνθα Φοξ με το φουσκωτό αχυρένιο μαλλί, βγαλμένο από τους ζοφερούς εφιάλτες του Τρύφωνα Σάμαρα, αποτέλεσε τον ιδεότυπο της φαντασίωσης των Ελλήνων εφήβων, όταν ακκιζόταν ψελλίζοντας φιλήδονα «Touch Me».




Έχοντας φτάσει πλέον στα υψίπεδα της ωριμότητας, τα 42 της χρόνια είναι πιο βαριά από τα ευμεγέθη στήθη της, η Σαμάνθα Φοξ δραπέτευσε από την εικόνα της σεξοβόμβας παραδεχόμενη πως είναι ερωτευμένη με τη μάνατζερ της, Μάιρα Στράτον!



Μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, την κατάρρευση του τείχους του Βερολίνου, η παραδοχή της Σαμάνθα Φοξ ότι είναι λεσβία αποτέλεσε το ακροτελεύτιο χτύπημα στην εύθραυστη ψυχολογία του εφήβου της δεκαετίας του 80 που βλέπει 20 χρόνια μετά όλες οι ιδεολογίες του να θρυμματίζονται.



Η άρτι αφιχθείσα από το reality «Celebrity Wife Swap», όπου όπως φανερώνει από τον τίτλο ανταλλάσσονται οι σύντροφοι, θα βρεθεί στην Ελλάδα στις 16 Φεβρουαρίου και είναι απαραίτητη η συμμετοχή όλων όσοι ένα ζεστό Αυγουστιάτικο βράδυ ξύπνησαν σε μια λιλιπούτεια λίμνη υγρών, έχοντας μόλις ονειρευτεί την απόλυτη φαντασίωση.



Η Φοξ πάντως είναι μόνο η αφορμή για να βρεθεί κανείς σε ένα μεγαλύτερα κινηματογραφικά γεγονότα της Ελλάδας. Αν είστε από αυτούς που σιχαίνεστε τις μελωμένες βραδιές του Αγίου Βαλεντίνου, τότε κατευθυνθείτε στη Λιοσίων 205 από τη πρώτη νύχτα!




Η πρώτη βραδιά




Η «Γ…ΚΟΛΑΡΑ» του 1986 θα αποτελέσει το καλύτερο καταπραϋντικό στις ναζιάρικες αιτιάσεις της συντρόφου σας για μια βραδιά με φράουλες, σαντιγί και σαμπάνια. Ίσως το χειρότερο ελληνικό πορνό όλων των εποχών(το ίσως μόνο και μόνο γιατί δεν τα έχουμε δει όλα) όπου τρεις βιζιτούδες πληρώνονται από τον πρόεδρο της αντίπαλης ομάδας για να βρεθούν στο ξενοδοχείο των αντιπάλων και να…ξεπατώσουν τους ποδοσφαιριστές.



Οι διάλογοι θα διέγραφαν ένα ένοχο χαμόγελο ακόμη και στον δεξιό ψάλτη της ενορίας σας ενώ η άθλια φωτογραφία υπογραμμίζει την απόλυτη παρακμή της εγχώριας παραγωγής.



Την ίδια ήμερα, του Αγίου Βαλεντίνου όπου το κόκκινο κυριαρχεί, μια μικρή εσάνς σπλάτερ, στο «VAGINA», θα ολοκληρώσει την αποστροφή σας για τη γιορτή των ερωτευμένων.



Ένας καθηγητής μουσικής, που παράλληλα διακονεί την υποκριτική τέχνη, λατρεύει τα αιδοία. Διόλου ασυνήθιστο θα πει ο μέσος αναγνώστης του κειμένου. Μόνο που ο πρωταγωνιστής τα αγαπά παθολογικά, τόσο που θέλει να τα τρώει…κυριολεκτικά.



Ένας κανίβαλος αιδοίων αποτελεί την καλύτερη γέφυρα να φτάσει κανείς μέχρι το βράδυ, όπου στο Gagarin θα πέσει βαριά η σκιά του μεγάλου λαϊκού βάρδου, Στράτου Λασκαρίδη.



Ο καλλιτέχνης που έχει αναθρέψει με ποιότητα γενιές Ελλήνων με τα εμβληματικά τραγούδια του «Σκότωσες έναν πεθαμένο» και το αλήστου μνήμης σίκουελ «Ανέστησες ένα πεθαμένο»!




Η δεύτερη βράδια



Η ορμή είναι λιγότερη τη δεύτερη ημέρα του καλτ φέστιβαλ, η οποία αρχίζει με δύο μελλοδράματα που θα προκαλέσουν νευρικό γέλιο, σε όσους διαθέτουν ιώβεια υπομονή και τα παρακολουθήσουν.




Τα «Ματωμένα Όνειρα» με Απόστολο Σουγκλάκο και Πητ Παπαδάκο και ο «Σαλονικιός» με τον παμμέγιστο και υποτιμήμενο Διονύση Ξανθό, το σεξ σύμπολ των 80ies που αποενοχοποίησε την επαρχιακή προφορά, είναι δύο στιγμές του φεστιβάλ με μικρότερη ένταση.



Η έκρηξη αίματος, όμως που ακολουθεί, με τον σαγηνευτικά νοσηρό, Φίλιππο Χαλάτση στο «Ξυράφι» αποζημιώνει όλους όσοι θα σπαταλήσουν μερικές ώρες στο Gagarin. Η υπόθεση είναι ένα φαντασιοκόπημα της οργιώδους φαντασίας του «Έλληνα Ντάριο Αρζέντο».



Μια 14χρονη βάζει ένα ξυραφάκι στα σκέλια της, τα γεννητικά όργανα του πατέρα της πέφτουν στο πάτωμα όταν αποπειράται να τη βιάσει και από τις φωνές ξυπνά η μητέρα που ξεκοιλιάζει τον βιαστή. Αυτή είναι μόνο η αρχή.




Η συνέχεια θα δοθεί σε ένα εξοχικό έπειτα από χρόνια όταν έξι ζευγάρια γεύονται τους χυμούς της καλοζωίας με πολύ φαγητό, σεξ και διασκέδαση. Οι ώρες της αφθονίας του περνούν πολύ γρήγορα όταν ο ένας μετά τον άλλο αρχίζουν να δολοφονούνται.



Η νοσηρή ατμόσφαιρα στο φεστιβάλ συνεχίζεται με τις μικρού μήκους ταινίες του Φωκίωνα Μπόγρη για να φτάσουμε στη μεγάλη στιγμή της δεύτερης βραδιάς με τον «Πανίσχυρο Μεγιστάνα των Ninja». Μια σπονδή στο γελοίο, με χέρια που αποκόπτονται και μέσα τους φαίνονται ξύλινα στηρίγματα, κέτσαπ που πέφτει από πάνω τους για να δοθεί η αίσθηση του αίματος και σκηνές πολεμικών τεχνών που θα έκαναν τον Μπρους Λι να ξεπηδήσει από τον τάφο του.



Ίσως η πιο καλτ ταινία του τριημέρου, αν και το αμέσως επόμενο φιλμ συναγωνίζεται σε υψηλή τραγικότητα τους Ninja. «Ο Γιαγκόναν ο Βάρβαρος» , μια μυθική ερασιτεχνική υπερπαραγωγή που πριν μερικά χρόνια είχε αναγκάσει τους κατοίκους στο Λαμπύρι Αχαΐας να καλέσουν την αστυνομία καταγγέλοντας τον δημιουργό, Γιάγκο Ραυτόπουλο και τους συμφοιτητές στο πανεπιστήμιο της Πάτρας ως σατανιστές.



Ο Γιαγκόναν προσπαθεί να νικήσει τον κακό Όλκαρ σε ένα μυθικό ταξίδι σε μια άλλη εποχή, που γεννά αυθόρμητο γέλιο.




Τρίτη βραδιά



Με μελλοδράματα που γεννούν αβίαστο γέλιο ξεκινά και η τελευταία βραδιά του cult φέστιβαλ. «Ο τελευταίος μπάτσος» με τον Διονύση Ξανθό και το «Εξάρχεια ώρα 12:00» με τον Παύλο Ευαγγελόπουλο αποτελεί το πρελούδιο για τους «Άρρωστους» του Χαλάτση.



Μια οικογένεια αρρώστων και μια γυναίκα που μένει μόνη της στην ερημιά. Ένας παραμορφωμένος άντρας που την κυνηγά και μια παράγκα γεμάτη εντόσθια και γουρουνοκεφαλές σε εισάγουν στο νοσηρό σκηνικό του σκηνοθέτη.



Όσοι αγαπήσατε πάντως το σινεμά του Γιάγκου Ραυτόπουλου μπορείτε να δείτε τη συνέχεια του «Γιαγκόναν του Βάρβαρου: Οι σκοτεινές ημέρες του χαμού». Την ελληνική απάντηση στον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών»! Υπάρχει και τρίτο μέρος το οποίο είναι και το πιο άρτιο κινηματογραφικά αλλά ίσως προβληθεί την επόμενη χρονιά.



Το φεστιβάλ καλτ ρίχνει την αυλαία του με τη συναυλία της Σαμάνθα Φοξ και το πάρτι που θα ακολουθήσει. Ένα τριήμερο που δεν υπόσχεται τίποτα παρά μόνο το αυτονόητο. Μια αλυσίδα πρόχειρα δημιουργημένων μολότοφ που θα συντρίψει τη σοβαροφάνεια και θα κάνει όσους βρεθούν στο τριήμερο του Gagarin να ξεπεράσουν τα όρια της γραφικότητας.