Λένα Μαντά: Συγκλονίζει για το πώς έμαθε να ζει χωρίς τον σύζυγό της, έναν χρόνο μετά τον θάνατό του

Έντεκα μήνες έχουν συμπληρωθεί από την ημέρα του θανάτου του συζύγου της, Γιώργου, του ανθρώπου που δεν αποχωριζόταν ποτέ και ήταν το στήριγμά της σε όλα, και η Λένα Μαντά μίλησε για το πώς διαχειρίζεται την απώλειά του.

Καλεσμένη της εκπομπής “Στούντιο 4” της ΕΡΤ, η γνωστή συγγραφέας σχολίασε αρχικά πως ο σύζυγός της την είχε “κακομαθημένη”, αφού δεν πήγαινε πουθενά χωρίς εκείνον, και απαντώντας σε όσους της λένε πως “τουλάχιστον το έζησε”, είπε: “Ναι το έζησα, αλλά πονάει περισσότερο“. Όταν μάλιστα ρωτήθηκε αν θα ήθελε να περάσει μια ζωή χωρίς να το ζήσει όλο αυτό, απάντησε πως “θα πόναγα λιγότερο τώρα”.

“Δεν πήγαινα πουθενά μόνη μου και ξαφνικά, όχι ξαφνικά, έναν χρόνο με προετοίμαζε. Γνώρισα τον Γιώργο λίγο πριν κλείσω τα 19, έφυγα από έναν ασφυκτικό κλοιό της μαμάς και ξαφνικά δέθηκα με τον Γιώργο, που όχι μόνο δεν καταπίεζε, μου έλεγε ‘ό,τι θες’. Στη ζωή των γονιών μου αισθανόμουν πάντα περιττή, μάλλον εμπόδιο, ότι τους ενοχλούσα μάλλον. Μου είχαν κάνει ξεκάθαρο ότι με έκαναν για να σωθεί ο γάμος τους. Ο γάμος τους δεν πέτυχε, τους έμεινα εγώ αμανάτι και δεν ήξεραν τι να με κάνουν και ένα παιδί 5-6 ετών δεν είναι εύκολη υπόθεση”, είπε η Λένα Μαντά.

Το αντίθετο λοιπόν συνέβαινε στην προσωπική της ζωή, που αποτελούσε την προτεραιότητα του συζύγου της, από τον οποίο γνώρισε ένα άλλο είδος αγάπης, αφού μέχρι τότε είχε γνωρίσει, όπως είπε, “την αγάπη της καταπίεσης, την αγάπη που είναι ‘στάσου λίγο γιατί τώρα με ενοχλείς’… ήμουν γενικά το παιδί με μία βαλίτσα και γνωρίζω τον Γιώργο που μου καθιστά σαφές ότι είμαι η προτεραιότητά του. Αυτό δηλαδή που είχα ανάγκη, αυτό μου έδωσε. Ξαφνικά ακούμπησε πολύ γερά η πλάτη μου σε έναν άνθρωπο που μου έλεγε ‘βγες έξω, φάε τον κόσμο’. Έγινε η σπονδυλική μου στήλη! Με πήγε παντού!”.

Η γνωστή συγγραφέας αναφέρθηκε στην αρρώστια του αλλά και όσα άλλαξαν στη ζωή του, ενώ μίλησε για το πώς έμαθε να ζει χωρίς εκείνον στη ζωή.

“Επαναπροσδιορίζεις τα πάντα. Ήμασταν πολύ δεμένοι ως οικογένεια και αυτό όλο λάθος. Η κόρη μου είχε γεννήσει μόλις το δεύτερο παιδί της, ο γιος είχε πολλά άλυτα θεματάκια με τον μπαμπά και δεν πρόλαβε να τα λύσει. Έπρεπε να διαχειριστώ πολλά πράγματα μαζί και παράλληλα να μάθω να ζω χωρίς τον Γιώργο, γιατί δεν είχα μάθει να ζω χωρίς εκείνον. Και αυτό που μου λένε ότι έχω τα παιδιά και τα εγγόνια μου… αυτό είναι ένα ήπιο αναλγητικό, η αντιβίωση πού είναι; Δεν μπορείς να κάνεις και αλλιώς”, είπε αρχικά.

Όσο για το τι ήθελε τον πρώτο καιρό και τι θέλει τώρα, η Λένα Μαντά είπε: “Τον πρώτο καιρό ήθελα να κλαίω από το πρωί μέχρι το βράδυ, μετά αν δεν είχα και την ψυχολογική υποστήριξη… Επειδή ήξερα ότι έφευγε πέρασα τα δύο πρώτα στάδια, της άρνησης και του θυμού όσο ζούσε. Και μετά αφού έφυγε, περάσαμε τη θλίψη, πλησιάσαμε λίγο προς την κατάθλιψη και έρχεται η γαλήνη. Είναι όλα τα πρώτα, πρώτα Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Πάσχα, η πρώτη επέτειος γάμου χωρίς εκείνον.. περιμένεις ότι κάποια στιγμή θα έρθει και αυτή η γαλήνη και θα παίρνεις μία ανάσα”.