ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ FAN ΤΗΣ EUROVISION: ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΘΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Η Eurovision στην Ελλάδα είναι εθνικό θέμα. Όχι επειδή θα έπρεπε, αλλά επειδή έχουμε μάθει να αναγάγουμε το κάθε τι, μικρό η μεγάλο, σε μείζον ζήτημα εθνικής υπόστασης. Υπάρχουν όμως και κάποιοι άνθρωπο, λίγοι όπως αποδεικνύεται, για τους οποίους ο ευρωπαϊκός διαγωνισμός αποτελεί αγαπημένη ενασχόληση. Μια συνήθεια που γεμίζει ευχάριστα τον ελεύθερο χρόνο τους και για την οποία δαπανούν πολύ από αυτόν.

Ο πρόεδρος του OGAE Greece, του ελληνικού σωματείου φίλων της Eurovision, Αντώνης Καρατζίκος μας μιλά για τον τρόπο που επηρέασε η οικονομική κρίση ακόμη και τους φανατικούς του ευρωπαϊκού διαγωνισμού και τους δεκάδες eurofans που η οικονομική κρίση άφησε στην απ’ έξω τα τελευταία χρόνια. Έχοντας διατελέσει πρόεδρος και του OGAE International (διεθνούς fan club), ο Αντώνης μας εξηγεί τι σημαίνει κρατώ στα χέρια μου ένα εισιτήριο για τον τελικό της Eurovision, τις μηχανορραφίες των δημόσιων φορέων ραδιοτηλεόρασης στην επιλογή των τραγουδιών και τους λόγους που ο ευρωπαϊκός διαγωνισμός δέχεται τόσο έντονη κριτική στην Ελλάδα. Τέλος, μας δίνει τα δικά του προγνωστικά τόσο για την ελληνική συμμετοχή, όσο και για τη νικήτρια χώρα του φετινού διαγωνισμού. 

Με την Άννα Βίσση, που εκπροσώπησε την Ελλάδα το 2006 στην Αθήνα και το Σάκη Ρουβά που συμμετείχε στο διαγωνισμό το 2004 και το 2009

Οι φανατικοί της Eurovision

“Ο κόσμος πιστεύει ότι μπορεί να έχουμε χιλιάδες άτομα στο κλαμπ, δεν είναι… οι φανατικοί είναι ελάχιστοι” μου εξηγεί ο Αντώνης και σημειώνει πως το Peak του ελληνικού σωματείου στην Ελλάδα έγινε το 2006 που διοργανώθηκε ο διαγωνισμός στην Αθήνα. “Στη eurovision της Αθήνας είχαμε φτάσει τα 250, ίσως και 300 μέλη”.

Ο πρόεδρος του OGAE με την Έλενα Παπαρίζου το 2005, όταν η Ελλάδα κέρδισε το διαγωνισμό

Το 1985 γεννήθηκε η ιδέα των fan club της Eurovision, στη Φινλανδία. “Μέσω των ελάχιστων φαν που πηγαίναν στο διαγωνισμό και τον παρακολουθούσαν από κοντά, χτίστηκε σιγά, σιγά και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Εδώ ήρθε το 1988 με τον Τάκη Λουκάκη και έγινε αναγνωρισμένο σωματείο το 2001 με καταστατικό, συνελεύσεις κτλ.” αναφέρει ο Έλληνα πρόεδρος. Τα 40 σωματεία OGAE είναι μεν αναγνωρισμένα από την EBU, όμως δεν βρίσκονται υπό την αιγίδα της. “Είμαστε ανεξάρτητοι, αλλά επειδή είμαστε ακριβώς και το πιο παλιό, κανένα άλλο fan club που προσπάθησε να δημιουργηθεί δεν είχε αποτέλεσμα γιατί πλέον όλοι είναι οργανωμένοι μόνο στο OGAE. Δεν υπάρχει λόγος για δεύτερο σωματείο, γιατί δεν υπάρχει πολύς κόσμος να ενδιαφέρεται” σημειώνει ο κ. Καρατζίκος που εξηγεί πως σε όλη την Ευρώπη υπάρχουν 10.000 οργανωμένοι, αριθμός ιδιαίτερα χαμηλός για την τηλεοπτική και όχι μόνο απήχηση του διαγωνισμού.

Η κρίση χτύπησε και τους Eurofans

Στην Ελλάδα η Eurovision καλά κρατεί, σε ότι αφορά στην τηλεθέαση και το ενδιαφέρον του κοινού, όμως οι οικονομικές δυσκολίες έχουν αλλάξει τα δεδομένα. “Σαν σωματείο και εμείς έχουμε μια συνδρομή. Ήταν 50 ευρώ και αναγκαστήκαμε να την κάνουμε 30. Ο περισσότερος κόσμος δεν έχει ούτε τα 30 ευρώ, ή δεν έχει τη διάθεση να τα δώσει. Έχουμε πολλές αιτήσεις, που όταν τους λέμε ότι πρέπει να δώσουμε 30 ευρώ συνδρομή εξαφανίζονται. Υπάρχει πάρα πολύς κόσμος εκεί έξω που δεν είναι οργανωμένος στα σωματεία” αναφέρει. “Ο διαγωνισμός ενδιαφέρει, αρά σε ότι αφορά στην οργάνωση σε σωματείο τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα”.

Ακόμη και ο ίδιος ο πρόεδρος του OGAE έχει να βρεθεί Live σε διοργάνωση από το 2011 και αυτό καθαρά για οικονομικούς λόγους. “Έχω πάψει να πηγαίνω από το 2011. Τότε ήμουν πρόεδρος στην Ευρώπη (εννοεί το διεθνές σωματείο OGAE International) και ήμουν αναγκασμένος να είμαι εκεί για τη συνάντηση των προέδρων. Από τότε δεν έχω ταξιδέψει ξανά καθαρά για οικονομικούς λόγους” αναφέρει και παρατηρεί πως “τα οικονομικά προβλήματα έχουν αφήσει στην άκρη πάρα πολλούς ανθρώπους που δεν μπορούν να παρακολουθήσουν από κοντά”.

Το ελληνικό σωματείο είναι ένα από τα πιο δραστήρια στην Ευρώπη, ενώ και η ιστοσελίδα τους έχει τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα σε σύγκριση με άλλα αντίστοιχα site. Τα τελευταία χρόνια όμως, οι δραστηριότητες του έχουν επίσης περιοριστεί, με τα δεκάδες πάρτι που λάμβαναν χώρα κάθε χρόνο να έχουν περιοριστεί λόγω της οικονομικής κατάστασης. 

Αγώνας για μια θέση στην αρένα

Όταν παρακολουθήσεις μια φορά το διαγωνισμό από κοντά, κολλάς. Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζει ο Αντώνης από την πολυετή εμπειρία του. Γι’ αυτό και συνήθως άνθρωποι χτυπούν την πόρτα του OGAE για τους λάθος λόγους όπως λέει. “Κάποιοι κυνηγούν τα προνόμια του OGAE, ότι έχουμε δηλαδή πρόσβαση στα εισιτήρια της βραδιάς”. Εισιτήρια που μοιάζουν πιο περιζήτητα και από το τυχερό εισιτήριο για το εργοστάσιο σοκολάτας του Willy Wonka.

Η Ελευθερία Ελευθερίου πήγε στη Eurovision με την Ελλάδα το 2012

 “Αυτό που κάνει ο πολύς κόσμος είναι να μας ζητά εισιτήρια λίγες μέρες ή λίγες εβδομάδες πριν. Ακόμη και να θέλαμε να τους εξυπηρετήσουμε δεν μπορούμε. Γιατί αφενός πρέπει να γίνουν μέλη, να πληρώσουν τη συνδρομή και να έχουν περάσει ήδη μια θητεία ως μέλη 6-7 μηνών και αφετέρου τα εισιτήρια στους OGAE δίνονται από το Νοέμβρη”.

Το μαγικό παράθυρο των 10′ λεπτών

Με το Γιώργο Αλκαίο που εκπροσώπησε τη χώρα το 2010

Ο πρόεδρος του OGAE Greece περιγράφει τον πανικό που επικρατεί για να εξασφαλίσει κανείς εισιτήρια. “Γίνεται ότι γίνεται και με τις συναυλίες. Είναι 10′ λεπτά το παράθυρο για να προλάβεις να πάρεις εισιτήρια ιντερνετικά και όχι τα εισιτήρια που θες, εισιτήρια που θα βρεις” αναφέρει. Ένα σόου που προσελκύει κάθε χρόνο εκατοντάδες εκατομμύρια τηλεθεατές, θα έχει σαφώς και τεράστια ζήτηση. “Για τη ζήτηση που έχει ο τελικός, δεν θα έφταναν ούτε πέντε στάδια στη σειρά. Καλώς ή κακώς εκεί έχει φτάσει ο διαγωνισμός, είναι ένα μεγάλο γεγονός με εκατοντάδες εκατομμύρια τηλεθεατές στον κόσμο, κάποια στιγμή όλοι θέλουν να ζήσουν το όνειρο”.

Το πακέτο και το… “πακέτο” της οικονομικής κρίσης

Η Έλληνες φαν του θεσμού αντιμετωπίζουν τα τελευταία χρόνια σημαντικές δυσκολίες. “Τα εισιτήρια μας τα πουλάν σε πακέτα. Το μέλος θα πρέπει να πάρει πακέτο με εισιτήρια των δύο ημιτελικών, του τελικού και της πρόβας που ψηφίζουν οι επιτροπές. Αυτό το πακέτο κοστίζει 350 ευρώ” εξηγεί ο κ. Καρατζίκος. Διόλου ευκαταφρόνητο ποσό που αποκλείει από πολλά άτομα που συνήθιζαν να παρακολουθούν τη Eurovision από κοντά. Έτσι φέτος τα άτομα που βρίσκονται στη Βιέννη για το διαγωνισμό είναι γύρω στα 30…

Η Μαντώ εμφανίστηκε για την Ελλάδα στη σκηνή της Eurovision το 2003

Και να φανταστεί κανείς πως και αυτά τα πακέτα είναι αποκλειστικά για τους φανατικούς που γεμίζουν την αρένα κάθε χρονιά. “Όσους είδες όρθιους μπροστά στη σκηνή και τα γύρω καθίσματα είναι μόνο από εμάς. Αυτό είναι κάτι για τι οποίο αγωνιστήκαμε πάρα πολύ και εγώ προσωπικά στην πενταετία που ήμουν πρόεδρος του OGAE International. Έχω ξοδέψει πάρα πολύ χρόνο από τη ζωή μου για όλο αυτό χωρίς να πληρωθώ. Αλλά και η καινούρια πρόεδρος από τη Φιλανδία έμεινε στην ίδια πορεία που είχα βάλει με την EBU”.

Οτιδήποτε έχει τεράστια απήχηση δέχεται πόλεμο

Το θέμα Eurovision στην Ελλάδα ίσως έχει συζητηθεί, αναλυθεί και προκαλέσει κόντρες και διαξιφισμούς περισσότερο και από το μεσανατολικό ζήτημα. Είναι λοιπόν αδύνατο να αποφύγω τον πειρασμό να ζητήσω τη γνώμη του προέδρου του OGAE για όλη αυτή την πολεμική. “Οτιδήποτε έχει τεράστια απήχηση δέχεται πόλεμο. Αυτό είναι κανόνας ζωής δεν αλλάζει. Έχω ακούσει πολλά και είμαι προετοιμασμένος να ακούσω πολλά περισσότερα. Δεν με νοιάζει, ξέρω γιατί γίνεται” μου λέει χωρίς περιστροφές και μεγάλες κορώνες.

Με την Καλομοίρα που τραγούδησε για την Ελλάδα το Secret Combination το 2008

Η Eurovision αποτελεί για αυτούς κάποιους ανθρώπους μια ενασχόληση που τους ευχαριστεί και τους προσφέρει διασκέδαση και τίποτα παραπάνω. Κι αυτό τα λέει όλα. “Δεν μπορώ ούτε να βγω να κατηγορήσω αυτούς που μιλάνε για κάποια πράγματα που δεν εγκρίνουν. Για τον ίδιο λόγο θα μπορούσα κι εγώ να πω για τις δικές του συνήθειες, τα δικά τους χόμπι” σημειώνει ο Αντώνης.

“Το ότι η Ελλάδα είναι σε μια δεινή οικονομική κατάσταση, δεν έχει να κάνει καθόλου με το τι θέλει να κάνει ο καθένας στη ζωή του. Θα μπορούσα να πω κι εγώ ‘ναι μεν έχουμε οικονομική κρίση, αλλά βλέπεις τον άλλον να κάνει τις διακοπές του’. Είναι κάτι παρόμοιο. Επιλέγει να χαλαρώσει για δέκα μέρες κάπου όπως τον ευχαριστεί” αναφέρει. 

Eurovision και ποιότητα, δύο έννοιες ασύμβατες;

Το άλλο μεγάλο θέμα σχετικά με τον ευρωπαϊκό διαγωνισμό έχει να κάνει με την ποιότητα του προϊόντος, των συμμετοχών. “Η Eurovision είναι ένα προϊόν συλλογικό. Τα τραγούδια έχουν επιλεγεί με βάσει τις επιλογές της κρατικής τηλεόρασης κάθε χώρας. Υπάρχουν τελικοί χωρών που τα τραγούδια δεν ακούγονται. Υπάρχουν και χώρες που διαλέγουν καλλιτέχνες με αδιαφανή κριτήρια. Όλο αυτό είναι ένα μωσαϊκό κρατών και τηλεοράσεων που εκ των πραγμάτων δεν πετυχαίνει πάντα” εξηγεί.

“Αν έχεις 40 φορείς, όπως φέτος, οι οποίοι κάνουν σωστά τη δουλειά τους και προσέχουν το κάθε τραγούδι και την κάθε εμφάνιση, σαφώς θα έχεις έναν άρτιο διαγωνισμό. Είναι γενικά ένα σύνολο το οποίο μπορεί να ευτυχήσει ή όχι. Αυτό το βλέπεις μετά…”

Η Ελλάδα, το ρεκόρ και ο φθόνος

Με αυτά και με εκείνα η Ελλάδα, εκτός από το γεγονός πως είναι πρωταθλήτρια σε τηλεθέαση πανευρωπαϊκά σε ότι αφορά τη Eurovision, κατέχει σειρά ρεκόρ στο διαγωνισμό που την έχουν βάλει στο μάτι του κυκλώνα άλλων χωρών.

Η χώρα έχει συνεχή παρουσία στον τελικό του διαγωνισμού τα τελευταία 15 χρόνια, γεγονός που δεν συμβαίνει για όλες τις χώρες, εκτός φυσικά από τις μεγάλες πέντε που ένεκα που βάζουν το περισσότερο χρήμα, περνούν απευθείας σε αυτόν. Από το 2004 μόνο τέσσερις χώρες έχουν καταφέρει να μην αποκλειστούν ούτε μία χρονιά από τον τελικό. Η Ελλάδα, η Ρωσία, η Ρουμανία και η Ουκρανία.  “Αυτό θυμώνει τον κόσμο, ότι η Ελλάδα πάντα περνά στον τελικό.  Δεν μας χειροκροτά κανένας για αυτό, μας περιμένουν στη γωνία, να το ευχαριστηθούν” μου εξηγεί.

Τα προγνωστικά του φετινού τελικού

Ο Αντώνης Καρατζίκος είναι φέτος ένας από τα μέλη της ελληνικής επιτροπής που θα δώσει το 50% της ελληνικής ψηφοφορίας το βράδυ του τελικού. Μπήκαμε λοιπόν στον πειρασμό να τον ρωτήσουμε τις δικές του προβλέψεις για τον νικητή.  “Θεωρώ ότι πέρα από το προσωπικό μου γούστο, πως φέτος είναι η χρονιά της Ιταλίας. Δεν μπορεί να το χάσει. Τώρα βέβαια, μετράς και τις συμμαχίες των άλλων χωρών. Ξέρουμε πως η Ιταλία έχει μια παράδοση να μην ψηφίζεται από την Ευρώπη. Συνήθως η Ιταλία μένει εκτός δεκάδας στην επιλογή του κοινού. Πιστεύω όμως ότι φέτος έχει ρεύμα”. Η πρόβλεψη του Έλληνα μέλους της επιτροπής είναι επίσης πως στην τριάδα με αξιώσεις και για την πρώτη θέση θα βρεθούν φέτος η Σουηδία και η Ρωσία.

Φέτος είχαμε από τον πρώτο τελικό μια μεγάλη έκπληξη. Η συμμετοχή της Φινλανδίας, που στα στοιχήματα ερχόταν στην 6η θέση για τη νίκη στον τελικό αποκλείστηκε. Η συμμετοχή της έπεσε στην παγίδα του διαφορετικού που συνήθως τα γραφεία στοιχημάτων πριμοδοτούν παραπάνω πριν το διαγωνισμό. “Οι περισσότεροι επειδή έχουν υποψιαστεί τι γίνεται θα ψηφίσουν το διαφορετικό. Κάτι τέτοιο υποψιάζονταν και για τη Φινλανδία” αναφέρει ο κ. Καρατζίκος και προβλέπει πως με αντίστοιχο τρόπο η πληθωρική Σερβία που προκρίθηκε θα έχει πολύ δύσκολη βραδιά στον τελικό. “Θεωρούσα ότι δεν θα περάσει. Είναι μια εξαιρετική τραγουδίστρια με μια πολύ κακή εμφάνιση. Επειδή λείπουν οι κιτς εμφανίσεις φέτος, αυτοί που θέλουν  να ψηφίσουν κάτι τέτοιο θα πέσουν στη Σερβία. Δεν είναι όμως πάρα πολλοί αυτοί”.

Με τη φετινή νικήτρια του ελληνικού τελικού και εκπρόσωπό μας στη Βιέννη, Μαρία Έλενα Κυριάκου

Όσο για την Ελλάδα; Μια θέση μέσα στις πρώτες 15 θα είναι μια πολύ καλή επίδοση. “Η Ελλάδα θα είναι πολύ καλύτερα από ότι την περιμέναμε. Δεν θέλω να πω πολλά. Μπορεί να παίξει μέσα στην 15άδα, ελπίζω και τη δεκάδα”. Σε κάθε περίπτωση φέτος αναμένεται εξαιρετική… διασπορά ψήφων. “Είναι πολλές οι χώρες και θα μοιραστούν οι ψήφοι πολύ. Ξέρεις τι είναι μια χώρα παραπάνω από αυτό που είχαμε συνηθίσει (συμμετέχει και η Αυστραλία); Αμέσως, αμέσως, αλλάζουν και οι αναλογίες”.  

*Φωτογραγίες από το αρχείο του OGAE και του Αντώνη Καρατζίκου