Ο Ερντογάν θριαμβεύει, η Ελλάδα αμήχανη παρακολουθεί

Τα τελευταία χρόνια, πλήθος ημετέρων δημοσιολόγων και πολιτικών έβλεπε την Τουρκία να απομονώνεται διεθνώς, να ηττάται σε σημαντικά πεδία (Συρία, Κουρδικό, σχέσεις με ΗΠΑ και ΕΕ, όξυνση με Ισραήλ και Αίγυπτο κ.α.) και να στρέφει τα νώτα της στη Δύση. Ακόμη και για πιθανή ρήξη με το ΝΑΤΟ μιλούσαν ορισμένοι «μελλοντολόγοι».

Ταυτόχρονα, τα φιλοκυβερνητικά μίντια θεωρούσαν ότι η χώρα μας, σε αντίθεση με την απομονωμένη Τουρκία, διαθέτει δύο πυλώνες ασφάλειας -την Ευρωπαϊκή Ένωση (ειδικά την Γαλλία) και τις ΗΠΑ μετά την Ελληνο-Αμερικάνικη Συμφωνία.

Τότε η στήλη, με επανειλημμένα σημειώματα εδώ στο News24/7, σημείωνε τα εξής (ενδεικτικό το παράθεμα): «Η Τουρκία κάθε άλλο παρά απομονωμένη τυγχάνει, όπως ατυχέστατα έλεγαν ουκ ολίγοι Έλληνες πολιτικοί και η πλειονότης των μίντια. Ειδικά όσοι πανηγύριζαν για την Ελληνοαμερικάνικη Συμφωνία, θεωρούσαν τις ΗΠΑ ασπίδα στις τουρκικές διεκδικήσεις και δεν απέκλειαν την ρήξη μεταξύ Ουάσιγκτον-Άγκυρας».

Δεν επρόκειτο για εμμονές αυθαίρετου και οιηματικού χαρακτήρα εκ μέρους της στήλης, αλλά για παράθεση και αξιολόγηση συγκεκριμένων στοιχείων και γεγονότων. Συγκεκριμένα:

• Στη Σύνοδο των G20 στη Ρώμη (Οκτώβριος ’21) και στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους(2023) ο Ενρτογάν βγήκε κερδισμένος, αν όχι τροπαιούχος, παρά τις περί του αντιθέτου αναλύσεις Ελλήνων ειδημόνων(λεπτομέρειες στα σχετικά σημειώματα της στήλης).
• Τον Οκτώβριο του ΄21 υπογράφεται η Ελληνο-Αμερικάνικη Συμφωνία, η οποία πανηγυρίστηκε δεόντως, γιατί θεωρήθηκε ότι υψώνεται ασπίδα προστασίας των ΗΠΑ έναντι της χώρας μας.

Δυστυχώς, ουδεμία αναφορά γίνεται στη Συμφωνία για δέσμευση και αποτρεπτική παρέμβαση των ΗΠΑ, σε περίπτωση π.χ. πολεμικής εμπλοκής με την Τουρκία.

• Τον Ιανουάριο του ΄22, οι ΗΠΑ με… non paper(!) προτείνουν την εγκατάλειψη του EastMed (μεταφορά φυσικού αερίου από το Ισραήλ στην Ελλάδα και στην Ευρώπη). Όπως και έγινε, προς ανακούφιση της Τουρκίας, η οποία είχε εκμανεί με τον EastMed.

Αντ΄ αυτού, οι ΗΠΑ πρότειναν την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδος-Κύπρου-Ισραήλ, πρόταση που έβρισκε πάλι αντίθετη την Τουρκία… Λίγα χρόνια μετά, φέτος δηλαδή, ναυάγησε και αυτή η προοπτικ ή(Υπαναχώρησε το Ισραήλ σε ό,τι αφορά την συμμετοχή της χώρας μας, υπογράφοντας σχετική συμφωνία μόνο με την Κύπρο).

Όλα τα προεκτεθέντα έλαβαν χώρα σε μια περίοδο που η Τουρκία οικοδομούσε μεθοδικά τη σχέση της με την Ρωσία (S400, πυρηνικό εργοστάσιο, αντίθεση στις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας κλπ), εγκαθιστούσε το Τουρκο- Λιβυκό Μνημόνιο, στήριζε τους Τζιχαντιστές στη Συρία, απειλούσε ευθέως την Ελλάδα και έβγαζε γλώσσα ανοιχτά στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη και στο Ισραήλ.

Η αυτονομία, οι ελιγμοί, ο θρίαμβος

Η Τουρκία του Ερντογάν, με προκλητικές πρωτοβουλίες, με συγκρούσεις και υπαναχωρήσεις, με ελιγμούς και στρατηγικό σχέδιο ξεπέρασε το όριο αξιόλογης περιφερειακής δύναμης και εξελίχθηκε σε ρυθμιστικό παράγοντα της περιοχής.

Η ίδια προβάλλεται αλαζονικά ως υπερδύναμη σε παγκόσμιο επίπεδο, αξιοποιώντας την κρίσιμη γεωστρατηγική της θέση και την αξιοσημείωτη παραγωγική της βάση (αυθύπαρκτη πολεμική βιομηχανία με εξαγωγές, πλήθος ξένων επενδύσεων κλπ).

Οι πρόσφατες εξελίξεις την δικαιώνουν, καθώς προσδίδουν θεαματικό χαρακτήρα στις επιδόσεις του Ερντογάν, γεγονός που αναγνωρίζεται πια και από εκείνους τους ημετέρους που έβλεπαν την Τουρκία απομονωμένη και έτοιμη να…αποπλεύσει από το δυτικό λιμάνι. Συγκεκριμένα, και πέρα από την ιδιότυπη σχέση της με την Ρωσία, ούσα μέλος του ΝΑΤΟ, η Τουρκία:

1. Κατάφερε να εγκαταστήσει τους τζιχαντιστές στη Συρία και να καταστήσει τον γραβατοφόρο πλέον Αλ Σάρα σεβαστό από την Δύση και συνομιλητή της, υμνούμενο και από τον Τράμπ.
2. Στάθηκε σθεναρά στο πλευρό της Χαμάς και της Χεζμπολάχ χωρίς καμία επίπτωση, παρ’ ότι και οι δύο αυτές οργανώσεις έχουν χαρακτηριστεί τρομοκρατικές από ΗΠΑ και ΕΕ.
3. Βρίσκεται στο κέντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος με τις συζητήσεις για το Ουκρανικό στην Κωνσταντινούπολη και την άτυπη συνεδρίαση του ΝΑΤΟ στην Αττάλεια (συμμετείχαν οι υπουργοί Εξωτερικών), κατά την οποία η Τουρκία εισέπραξε-για πολλοστή φορά- ύμνους από τον Γ.Γ. του ΝΑΤΟ, Μάρκ Ρούτε.
4. Κινούνται προς θετική κατεύθυνση για την Τουρκία οι υποθέσεις των Γιουρoφάιτερ, των F35 και βέβαια η συμμετοχή της στο Πρόγραμμα Επανεξοπλισμού της ΕΕ.
5. Κατήγαγε μεγάλη νίκη στο Κουρδικό, με την επίσημη δήλωση του PKK ότι διαλύεται και τερματίζει τον ένοπλο αγώνα.

Η φρενήρης πορεία της Τουρκίας και η ανάδειξή της σε παγκόσμιο παίκτη αξιώσεων, δεν προοιωνίζεται τίποτε καλό για τη χώρα μας. Η Ελλάδα παρακολουθεί μουδιασμένη τις εξελίξεις, αξιοποιεί μεν τις δυνατότητες που έχει (π.χ. με την Αίγυπτο και την Συμφωνία με την Γαλλία), ποντάρει στην αντιπαράθεση του Ισραήλ με την Τουρκία (παρά την ματαίωση της ηλεκτρικής διασύνδεσης), αλλά έχει κάθε λόγο να ανησυχεί για εκτόξευση της Τουρκίας.

Αργά η γρήγορα θα τεθούν επι τάπητος οι διεκδικήσεις της γείτονος, μέσα σε κλίμα αρνητικό για τη χώρα μας και με έξωθεν παροτρύνσεις και πιέσεις για λύση. Προβλέπονται δύσκολες στιγμές για μας, με την Τουρκία ενισχυμένη και με έναν σημαντικό παράγοντα να αποτελεί γρίφο για την στάση του στα Ελληνοτουρκικά.

Πρόκειται για τον παράγοντα Τράμπ. Μέχρι στιγμής δεν έχει ασχοληθεί με το θέμα. Όταν αποφασίσει να παρέμβει, και δή με τον δικό του απόλυτο τρόπο, δεν είναι βέβαιο ότι θα συμμεριστεί τις ελληνικές θέσεις για το Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο και το Κυπριακό.

Αν αυτό συνοψιστεί στη επιτακτική φράση «βρείτε τα», εύκολα γίνεται κατανοητό ότι μπορεί να μην συνθλιβεί η χώρα μας, αλλά θα βγεί χαμένη στο μπρα ντε φερ με την Τουρκία…