Καϊλή: “Λύση παυσίπονο τα στρατόπεδα συγκέντρωσης λαθρομεταναστών”

Η υποψήφια βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στην Α’ περιφέρεια Θεσσαλονίκης, Εύα Καϊλή, μιλά στο NEWS 247 και τοποθετείται σε καυτά ζητήματα που προβληματίζουν τους Έλληνες πολίτες.

“Για να μπορέσουμε να επαναφέρουμε τους μισθούς σταδιακά στα επίπεδα μια αναπτυσσόμενης οικονομίας, απαιτείται ένα συνολικότερο πλαίσιο εξυγίανσης των δημόσιων οικονομικών”, σημειώνει και προσθέτει πως τα περιθώρια για μειώσεις έχουν εξαντληθεί.

Όσον αφορά τη δυσβάσταχτη φορολογία σημειώνει πως “στόχος είναι όχι μόνο να μην επιβληθούν νέοι φόροι, αλλά να προχωρήσουμε και στη σταδιακή αφαίρεση έκτακτων φόρων, εισφορών και τελών, στη μείωση του μη μισθολογικού κόστους αλλά και στην μείωση έμμεσων φόρων και κυρίως των συντελεστών του ΦΠΑ”.

Διαβάστε παρακάτω ολόκληρη τη συνέντευξη και δείτε γιατί χαρακτηρίζει “λύση παυσίπονου” τα στρατόπεδα συγκέντρωσης παράνομων μεταναστών και ποια η θέση της για το πανεπιστημιακό άσυλο αλλά και την ΑΟΖ.

Αναλυτικά η συνέντευξη

Ένα βασικό θέμα που «καίει» όλους τους Έλληνες είναι τι θα γίνει τελικά με τους μισθούς. Θα υπάρξει περαιτέρω μείωση μετά τις εκλογές; Σε περίπτωση που γίνετε κυβέρνηση τι θα κάνετε εάν η τρόικα σας ζητήσει να μειωθούν και άλλο; Έχετε κάτι άλλο να τις αντιπροτείνετε;

Νομίζω ότι τα περιθώρια για μειώσεις έχουν εξαντληθεί. Ούτως ή άλλως όμως οι περικοπές στους μισθούς δεν θα έπρεπε να αποτελούν ποτέ κύριο μέτρο για την οικονομική εξυγίανση. Δεν φτάσαμε εδώ κατ’ επιλογή, αλλά δυστυχώς υπό την πίεση έκτακτων αναγκών. Τώρα όμως έχουμε διανύσει ένα μεγάλο μέρος της διαδρομής προς την έξοδο και πρέπει να δώσουμε έμφαση σε μέτρα που τα αποτελέσματά τους θα αφαιρέσουν τις πιέσεις από τους μισθούς και φυσικά και από τις συντάξεις. Και εδώ πρέπει να δουλέψουμε μόνοι μας και σκληρά γιατί καμία τρόικα και κανένα μνημόνιο δεν θα κάνει αυτή τη δουλειά για λογαριασμό μας. Εδώ ερχόμαστε με συγκεκριμένο σχέδιο και εφαρμόσιμες προτάσεις προκειμένου να μπορούμε να διαβεβαιώσουμε ότι δεν πρόκειται να θιγούν περαιτέρω χαμηλόμισθοι και χαμηλοσυνταξιούχοι.

Τι σχέδιο έχετε για να επανέλθουν οι μισθοί στα επίπεδα των προηγούμενων ετών;

Δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές. Για να μπορέσουμε να επαναφέρουμε τους μισθούς σταδιακά στα επίπεδα μια αναπτυσσόμενης οικονομίας, απαιτείται ένα συνολικότερο πλαίσιο εξυγίανσης των δημόσιων οικονομικών. Σκεφτείτε μόνο τη σημαντική επιρροή και τα θετικά αποτελέσματα που θα έχει για την αντιμετώπιση των μισθολογικών απωλειών και την άρση της πίεσης από τις συντάξεις, ο εξορθολογισμός των δημοσίων δαπανών, αλλά και του ίδιου του κράτους και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Δεν είναι δυνατόν να ξοδεύονται εκατομμύρια σε ΜΚΟ αγνώστου σκοπού και προελεύσεως ή ακόμα και στους μισθούς μελών και προέδρων ΔΣ ΔΕΚΟ που ξεπερνούν κάθε προβλεπόμενο πλαφόν.

Στην ίδια κατεύθυνση θα λειτουργήσει για παράδειγμα τόσο η εφαρμογή των διαρθρωτικών αλλαγών που έχουν καθυστερήσει στη χώρα μας εδώ και δεκαετίες όσο και η αποτελεσματική πάταξη της φοροδιαφυγής, για την οποία ήδη έχουν ληφθεί δραστικά μέτρα όπως γνωρίζετε, μεταξύ αυτών και η άρση του τραπεζικού απορρήτου όπου χρειάστηκε. Σας αναφέρω μόνο για να δείτε το μέγεθος της δουλειάς που απαιτείται ότι υπολογίζεται πως η γερμανική εταιρία που συμμετέχει στην εκμετάλλευση του «Ελευθέριος Βενιζέλος» οφείλει στο Δημόσιο περί το 500 εκατ. ευρώ από ΦΠΑ. Εν ολίγοις, αν θέλουμε να δούμε την αύξηση των μισθών, πρέπει να δουλέψουμε για την διάσωση και ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας.

Τι θα προτείνατε εσείς για να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή ώστε να μειωθεί η «τρύπα» που υπάρχει στο ελληνικό Δημόσιο; Περίπου 12 με 14 δισ. Ευρώ «χάνονται» εξαιτίας των φοροφυγάδων. Μπορούν να φορολογηθούν οι έχοντες ώστε να ελαφρώσουν οι μισθωτοί;

Όπως σας ανέφερα, η πάταξη της φοροδιαφυγής είναι ένα από τα σημαντικότερα μέτρα που θα οδηγήσουν στην αποσυμπίεση των μισθών. Αν αναλογιστείτε τα ποσά που χάνονται από την φοροδιαφυγή στον τομέα των καυσίμων, των ενδοομιλικών συναλλαγών αλλά και με τις offshore εταιρίες, καταλαβαίνετε ότι πρέπει να κινηθούμε άμεσα. Η είσπραξη βεβαιωμένων οφειλών νομικών και φυσικών προσώπων προς το Δημόσιο δεν μπορεί να καθυστερήσει άλλο. Και γι’ αυτό απαιτείται και λειτουργικότερη οργάνωση των μηχανισμών του κράτους. Μηχανοργάνωση, χρήση των δυνατοτήτων της πληροφορικής, εκσυγχρονισμός. Κάποια βήματα έχουν ήδη γίνει. Άλλαξε ο τρόπος λειτουργίας των 30 μεγαλύτερων ΔΟΥ της χώρας, ενώ δημιουργήθηκε και η μονάδα μεγάλων φορολογουμένων. Πάντως, ο ουσιαστικότερος τρόπος αποφυγής της φοροδιαφυγής είναι η δημιουργία ενός δικαιότερου και σταθερότερου εθνικού φορολογικού πλαισίου. Και όταν λέμε σταθερού, πρέπει πλέον να μιλάμε με όρους άνω της δεκαετίας.

Είναι γεγονός πως η φορολογία είναι δυσβάσταχτη για τους Έλληνες. Τι αλλαγές έχετε να προτείνετε όσον αφορά στο φορολογικό ώστε να ανασάνουν λίγο οι πολίτες; Έχετε προτάσεις πάνω στο αφορολόγητο, τους φορολογικούς συντελεστές, τον φόρο στα καύσιμα κτλ;

Και εδώ έχουν γίνει κάποιες θετικές εξελίξεις. Σας θυμίζω ότι η φορολογία επιχειρήσεων από το 25% του 2009 μειώθηκε το 2011 σε 20%. Για την συνέχεια ο στόχος είναι όχι μόνο να μην επιβληθούν νέοι φόροι, αλλά να προχωρήσουμε και στη σταδιακή αφαίρεση έκτακτων φόρων, εισφορών και τελών, στη μείωση του μη μισθολογικού κόστους αλλά και στην μείωση έμμεσων φόρων και κυρίως των συντελεστών του ΦΠΑ. Αλλά και εδώ πρέπει να λειτουργήσουμε με συγκεκριμένο σχέδιο και με στόχο την ανάπτυξη της οικονομίας. Είχα φέρει για παράδειγμα στη Βουλή το ζήτημα του ειδικού φόρου κατανάλωσης στη βιομηχανική κατανάλωση φυσικού αερίου που έπληττε πολλές επιχειρήσεις. Πρέπει να λειτουργήσουμε στο ίδιο πλαίσιο. Συγκεντρωμένα και στοχευμένα. Ήδη μειώθηκαν με δραστικό τρόπο οι συντελεστές στον τουρισμό. Πρέπει να φέρουμε στο τραπέζι το θέμα των φοροαπαλλαγών για τις ευρεσιτεχνίες και τις καινοτομίες. Μόνο έτσι θα μπορέσει το εθνικό φορολογικό σύστημα να αποκτήσει πέρα από εισπρακτικό και έναν αναπτυξιακό χαρακτήρα. Μόνο έτσι θα δημιουργηθεί ένα ευνοϊκό επενδυτικό περιβάλλον

Επιτρέψτε μου δύο παρατηρήσεις και κλείνω γιατί το θέμα είναι τεράστιο. Η πρώτη αφορά και πάλι το ζήτημα της σύνδεσης της ανάπτυξης με την φορολογία. Το φορολογικό σύστημα δεν είναι μια κλειστή πολιτική, αλλά συνδέεται άμεσα με την ευρύτερη ανάπτυξη της οικονομίας. Όσο η ελληνική οικονομία ορθοποδεί τόσο οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά θα βλέπουν ότι μπορούν με μεγαλύτερη άνεση να ανταπεξέλθουν στις φορολογικές τους υποχρεώσεις και τόσο θα αυξάνουν τα φορολογικά έσοδα του κράτους. Η δεύτερη αφορά εμάς τους ίδιους. Οι ευθύνες του κράτους σε ό,τι αφορά την φοροδιαφυγή είναι τεράστιες. Δεν είναι όμως οι μοναδικές. Πρέπει και εμείς ως πολίτες να εγκαταλείψουμε νοοτροπίες και ιδιοτέλειες που μας έφεραν στο σημείο να ζούμε σε μια κοινωνία όπου η εύρεση τρόπων αποφυγής της φορολόγησης θεωρείται επιχειρηματικό πλάνο.

Τι αλλαγές πιστεύετε ότι πρέπει να γίνουν στο εξεταστικό σύστημα; Τι είναι δυσλειτουργικό κατά τη γνώμη σας;

Η σημαντικότερη αλλαγή πρέπει να γίνει στο αντικείμενο του εξεταστικού συστήματος. Πάνω σε τι εξετάζουμε δηλαδή τους μαθητές και τους φοιτητές. Οι ειδικότεροι όροι είναι λογικό να προσδιοριστούν ανάλογα με τη βαθμίδα εκπαίδευσης και το αντικείμενο σπουδών. Αλλά η ουσία είναι το εξεταστικό σύστημα να λειτουργεί ενισχυτικά της δημιουργικότητας, της συνθετικής σκέψης και της ουσιαστικής κατανόησης. Έχω συναντήσει πολλούς μαθητές και φοιτητές και μου τονίζουν συνεχώς το ίδιο πρόβλημα. Μάθηση δεν είναι η αποστήθιση. Μάθηση είναι η κατανόηση και η χρήση των όσων μαθαίνεις για την ανάπτυξη της ίδιας της προσωπικότητάς σου. Γι’ αυτό και τονίζω διαρκώς την ανάγκη για να επενδύσουμε στην Ελλάδα στην έρευνα και στις τεχνολογίες αιχμής, δύο κατεξοχήν δημιουργικούς τομείς, όπου δυστυχώς βλέπουμε τα καλύτερα μυαλά της χώρας μας να διαπρέπουν εκτός των συνόρων της.

Ποια η θέση σας για το άσυλο;

Τα πανεπιστήμιά μας πρέπει να είναι χώρος ελεύθερης διακίνησης καινοτόμων ιδεών και προτάσεων. Και αυτή είναι και η θέση μου για το άσυλο. Άσυλο ιδεών και όχι άσυλο παρανομίας.

Μεγάλο θέμα των ημερών το μεταναστευτικό και η δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης λαθρομεταναστών. Πιστεύετε ότι με αυτόν τον τρόπο θα λυθεί το ζήτημα; Αν ναι τι σας κάνει να πιστεύετε κάτι τέτοιο; Αν όχι ποια είναι  δική σας εναλλακτική πρόταση;

Δεν νομίζω ότι υπάρχει κανένας που θεωρεί ότι μόνο με αυτόν τον τρόπο θα λυθεί το ζήτημα. Το μεταναστευτικό είναι τόσο πολύπλοκο που αυτές οι λύσεις μοιάζουν περισσότερο με παυσίπονα, παρά με χειρουργικές επεμβάσεις. Για να γίνω πιο συγκεκριμένη σας αναφέρω ένα από τα θέματα που έφερα στη Βουλή και θεωρώ καίριας σημασίας, αυτό του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙ του 2003. Σύμφωνα με τον Κανονισμό, την ευθύνη για την προστασία του ατόμου που εισήλθε με όχι-νομότυπο τρόπο σε κράτος-μέλος της ΕΕ φέρει η χώρα εισόδου. Αυτό το γεγονός επιβαρύνει δυσανάλογα τις χώρες που βρίσκονται στα όρια της ΕΕ και ιδιαίτερα την Ελλάδα, από το έδαφος της οποίας, λόγω της γεωγραφικής της θέσης, εισέρχονται περισσότερα άτομα σε σχέση με τα υπόλοιπα περιφερειακά κράτη της ΕΕ.

Επιπλέον, αν καταφέρουν να ταξιδέψουν οι παράνομοι μετανάστες από τη χώρα εισόδου σε άλλα κράτη-μέλη της Ένωσης, σύμφωνα με το Δουβλίνο ΙΙ, τα κράτη αυτά μπορούν να στείλουν τους μετανάστες αυτούς πίσω στη χώρα εισόδου. Επί παραδείγματι, η Ολλανδία έχει ως σήμερα στείλει περισσότερα από 1100 άτομα πίσω στην Ελλάδα, ενώ παρόμοια πολιτική εφαρμόζουν και άλλα κράτη βάσει αυτού του Κανονισμού. Πέραν των δομικών προβλημάτων του Κανονισμού του Δουβλίνου ΙΙ, του οποίου ο χαρακτήρας, σύμφωνα και με το Συμβούλιο της Ευρώπης, παραβιάζει συγκεκριμένα Δικαιώματα του Ανθρώπου, το πρόβλημα στην Ελλάδα γίνεται ακόμη πιο έντονο καθώς, λόγω των συγκεκριμένων οικονομικών της προβλημάτων, δυσχεραίνεται και επιβαρύνεται η οικονομική βιωσιμότητα του συστήματος περίθαλψης και πρόνοιάς της χώρας λόγο του μεγάλου όγκου παράνομων μεταναστών. Προς την επίλυση αυτής της φύσης προβλημάτων πρέπει να κινηθούμε αν θέλουμε να δούμε ουσιαστικές αλλαγές στο μεταναστευτικό πρόβλημα.

Το ιστορικό κέντρο της Αθήνας ενώ θα έπρεπε να είναι το στολίδι μας έχει εξελιχθεί σε άβατο με τους πολίτες να φοβούνται να κυκλοφορήσουν. Με ποιόν τρόπο το κέντρο θα γίνει και πάλι φιλικό προς τους κατοίκους του; Ποια είναι η άποψή σας για τη πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου και άλλων κυκλοφοριακών αρτηριών;

Δεν νομίζω ότι το πρόβλημα στο κέντρο της Αθήνας θα λυθεί, όπως προτείνουν κάποιοι, μόνο με μέτρα υπεραστυνόμευσης. Χρειάζονται συνολικότερα μέτρα πρόληψης, αλλά και, όσο και αν μερικοί διαφωνούν έντονα, κοινωνικής πρόνοιας. Και σίγουρα δεν θα γίνει το τοπίο φιλικότερο απλώς και μόνο με την αισθητικές παρεμβάσεις και πεζοδρομήσεις.

Για το τελευταίο ζήτημα η εμπειρία της Θεσσαλονίκης είναι χαρακτηριστική. Η ανάγκη για ελεύθερους χώρους είναι επιτακτική. Ωστόσο, αυτό δεν μπορεί να γίνει άναρχα και χωρίς συνολικό σχεδιασμό γιατί έτσι το μόνο που θα πετύχουμε θα είναι η όξυνση άλλων προβλημάτων με κυριότερο το κυκλοφοριακό. Πρέπει δηλαδή να σχεδιάσουμε τους ελεύθερους χώρους λαμβάνοντας πάντα υπόψη τις δυνατότητες μετακίνησης στην πόλη.

Τι σχέδιο έχετε για να αξιοποιήσει η Ελλάδα την ΑΟΖ, τον ορυκτό και ενεργειακό της πλούτο ώστε να βγούμε γρηγορότερα από τη κρίση;

Έχω τονίσει το ζήτημα πολλές φορές στη Βουλή, ήδη από την περίοδο που σημειώνονταν σημαντικές συστημικές μεταβολές στη Λιβύη και την Αίγυπτο, η σημασία των εκβάσεων των οποίων θα ήταν ιδιαίτερης σημασίας για την διαχείριση της ελληνικής διαπραγμάτευσης στο θέμα της ΑΟΖ, αλλά και όταν στα ανατολικά φαινόταν να παγιώνονται οι γεωπολιτικοί όροι, καθώς η προϋπάρχουσα σχέση Ισραήλ – Κύπρου εξελισσόταν, αλλά και η πρόθεση συνεργασίας του Ισραήλ εκφραζόταν θερμά, ρητά και συνεχώς υπέρ των Ελληνικών συμφερόντων.

Είχα σημειώσει πολλές φορές ότι όταν η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας διεξήγαγε συνομιλίες το 2009 με την Αραβική Δημοκρατία της Αιγύπτου με στόχο την οριοθέτηση των θαλασσίων ορίων των δύο κρατών, έκανε το διπλωματικό σφάλμα να προχωρήσει σε συνομιλίες χωρίς τη ρητή διαβεβαίωση των Αιγυπτίων για αποδοχή των δικαιωμάτων της νήσου Καστελόριζου. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα η Αιγυπτιακή πλευρά να προχωρήσει σε συνομιλίες για την οριοθέτηση ΑΟΖ με την Τουρκία, αγνοώντας ουσιαστικά την ύπαρξη του Καστελόριζου, και άρα αποκόπτοντας την Ελλάδα από το δικαίωμά της να έχει κοινά θαλάσσια όρια με την Κύπρο, όπως δικαιούται.

Η λύση είναι μία: άμεσες ενέργειες για τον καθορισμό των ορίων της ΑΟΖ που δικαιούται η χώρα μας με τα όμορα κράτη (Αίγυπτος, Αλβανία, Ιταλία, Κύπρος, Λιβύη, Τουρκία), αλλά και τον καθορισμό των δυνατοτήτων εκμετάλλευσης του ορυκτού της πλούτου, αφού αυτός εντοπιστεί και προσδιοριστεί ποσοτικά και ποιοτικά. Το ζήτημα της ΑΟΖ πάντως είναι σημαντικό για να τονιστεί ακόμα μια πλευρά της εθνικής πολιτικής που έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα λόγω των οικονομικών εξελίξεων.

Χρειαζόμαστε δομημένη εξωτερική πολιτική με την Τουρκία, τα Βαλκάνια, της χώρες της Μεσογείου, τις Η.Π.Α, τον αραβικό κόσμο, το Ισραήλ και την Ρωσία. Δεν μπορούμε να περιμένουμε πάντα τις εξελίξεις και να συμπαρασυρόμαστε από αυτές. Ακόμα αναμένουμε να κυρωθεί η συμφωνία οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας. Ακόμα δεν διαμορφώσαμε μια συνεκτική θέση για τον τρόπο διαπραγμάτευσης του τρόπου χάραξης ΑΟΖ με την Λιβύη υπό το πρίσμα των δικαιωμάτων που απορρέουν για την Ελλάδα από τη νήσο Γαύδο. Όσο περιμένουμε και δεν ενεργούμε, να είστε βέβαιοι ότι θα βρεθούν άλλοι να πιέσουν προκειμένου να γίνουν τα δικά μας δικά τους.