Η συνταγή της επιτυχίας του Μητσοτάκη

Η συνταγή της επιτυχίας του Μητσοτάκη
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης το βράδυ των εκλογών της 7ης Ιουλίου AP

Η στρατηγική πίσω από την εκλογικό θρίαμβο Μητσοτάκη. Πώς η μετριοπάθεια οδήγησε στη νίκη και στην αυτοδυναμία

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πέτυχε μία συντριπτική νίκη,  ισχυρή αυτοδύναμη κυβέρνηση και εύρος διαφοράς από το δεύτερο κόμμα που η Νέα Δημοκρατία είχε να δει δεκαετίες. Ηδη, χύνεται πολύ μελάνι για τη στρατηγική που εξασφάλισε την τρίτη, συντριπτική αυτή τη φορά, νίκη επί του αντιπάλου του.

Ποιο ήταν το βασικότερο στοιχείο αυτής της στρατηγικής, η οποία σημειωτέον είχε από την αρχή έως το τέλος τη σφραγίδα του ίδιου του κ. Μητσοτάκη;  Η μετριοπάθεια. Η ηπιότητα και ταυτόχρονα η αποφασιστικότητα. Η εμμονή στη διάχυση, και εν τέλει, στην επιβολή  της προσωπικής του πολιτικής φιλοσοφίας, στοιχείο στο οποίο σε  μεγάλο βαθμό  αποδόθηκε και η  έκπληξη  στη μάχη για τη διαδοχή στη Νέα Δημοκρατία, τον Ιανουάριο του 2016. Τότε, που ο ίδιος ήταν το «αουτσάίντερ» της μάχης.

Και τότε, όπως και σε αυτές τις αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις, πολλοί ήταν αυτοί που υποτίμησαν τη δύναμη της μετριοπάθειας στην άσκηση της πολιτικής. Οι αντίπαλοί του συχνά τον χλεύασαν. Οι ομοειδεάτες του, όσοι τουλάχιστον δεν τον στήριξαν για την ηγεσία, είτε τον θεώρησαν «αναλώσιμο», είτε επιχείρησαν να τον χειραγωγήσουν, άλλοτε με δημόσιες παρεμβάσεις, άλλοτε με υπόγειες …επεμβάσεις.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε την τύχη να γνωρίζει κάθε εσωκομματική πτυχή του ηγετικού μανδύα που του κληροδότησε ο προκάτοχός του, έχοντας παρακολουθήσει από πολύ κοντά την πορεία του πατρός του στην ηγεσία της ΝΔ αλλά και στα χρόνια της διακυβέρνησής της χώρας από τον Κων. Μητσοτάκη. Ηξερε, πριν ακόμα αναλάβει την ηγεσία του κόμματος ότι πρωτοκλασσάτοι και στελέχη με διαδρομή και δεσμούς που εμφανίζονται φιλικά προσκείμενοι,  περιμένουν το πρώτο στραβοπάτημα, και ποντάρουν να  «χωρέσουν» το νέο αρχηγό συν το χρόνω στο πατροπαράδοτο «προεδρικό κοστούμι». 

Προφανώς  ουδέποτε θεώρησε ότι τον  αγάπησαν ξαφνικά  οι σαμαρικοί ή οι καραμανλικοί. Προφανέστατα, συχνά διαφωνούσε με θέσεις, νοοτροπίες και συμπεριφορές εκπροσώπων των εσωτερικών τάσεων. Κάποιες φορές, μπροστά τον κίνδυνο σοβαρών εσωκομματικών κραδασμών, απέφυγε να τις αποδοκιμάσει δημόσια, ενώ κάποιες εξ αυτών επέλεξε να τις υιοθετήσει,   όπως πχ στην περίπτωση της Συμφωνίας των Πρεσπών.

Στο τέλος της ημέρας, όμως, κατόρθωσε να επιβάλει τις δικές του θέσεις και να βάλει τη δική του σφραγίδα στη Νέα Δημοκρατία  των πολλαπλών κοινωνικών και εσωκομματικών αναφορών και των εγκατεστημένων παλαιοκομματικών νοοτροπιών. Να τους διατηρήσει όλους εντός των τειχών, αλλά εκτός των δικών του σχεδιασμών.

Κατατρόπωσε τους αντιπάλους του στις Ευρωεκλογές και τις Αυτοδιοικητικές εκλογές, επιμένοντας στη δική του στρατηγική κόντρα στις εσωκομματικές «σειρήνες», και  επέβαλε στους θερμόαιμους της ΝΔ ( και δεν είναι και λίγοι ) χαμηλούς τόνους, μετριοπάθεια και ενωτικό πνεύμα.

Με το πρώτο μήνυμα που απηύθυνε στους πολίτες ως νικητής των εκλογών και νέος πρωθυπουργός της χώρας, επέμεινε στη μετριοπάθεια, τον ενωτικό λόγο, τον απόλυτο σεβασμό στους συμπολίτες  που έκαναν άλλες επιλογές. Θα αγωνιστώ για να κερδίσω την εμπιστοσύνη τους».

Εδειξε για μία ακόμη φορά ξεκάθαρα ότι ποντάρει στη μεθοδικότητα, την εργατικότητα και τον ρεαλισμό, με απόλυτη αίσθηση της ευθύνης που του εναπόθεσε το εκλογικό σώμα.  Είπε επίσης μια μεγάλη αλήθεια : Oτι η Ελλάδα έχει ταλαιπωρηθεί πολύ και δεν περιμένει πανηγύρια αλλά σκληρή δουλειά.

Μέχρι σήμερα απέδειξε ότι διαθέτει αλάνθαστο πολιτικό ένστικτο και κυρίως μετριοπάθεια, σύνεση και διάθεση για ουσιαστική δουλειά. Ευχή όλων να τον ακολουθήσει το υπουργικό του συμβούλιο και οι βουλευτές του. Η κάλπη, πάντως,  του έλυσε τα χέρια….

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα