Έσοδα δεν υπάρχουν

Έσοδα δεν υπάρχουν

Ένας λόγος για τον οποίο ο Σαμαράς ήθελε να αφήσει την “καυτή πατάτα” στον Τσίπρα, ο οποίος με τη σειρά του μοιάζει να την τσουρουφλίζει περισσότερο και το μεγάλο παιχνίδι που θα κριθεί ως συνήθως εκτός Ελλάδος

Το μεγάλο διακύβευμα αυτών των εκλογών σύμφωνα με τη γαλάζια ρητορική είναι που θα βρει ο ΣΥΡΙΖΑ τα λεφτά. Τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας πάντως αποφεύγουν ακόμη και να σκεφτούν το ερώτημα που δεν βρίσκει τα λεφτά η συγκυβέρνηση, η οποία ετοιμάζεται εάν παραμείνει στην εξουσία εκ των πραγμάτων για νέα μέτρα. Είτε η Ν.Δ αυτή τη φορά συγκυβερνήσει με το Ποτάμι είτε με το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ, διότι αυτά είναι τα βασικά σενάρια στο πίσω μέρους του μυαλού του πρωθυπουργού εάν επιτύχει το απίθανο, δηλαδή την ανατροπή.

Οι πληροφορίες πριν το τελευταίο Eurogroup της περασμένης χρονιάς, εκείνο στο οποίο ερρίφθη ο κύβος για την προεδρική εκλογή και ουσιαστικά για τις πρόωρες εκλογές με την ελπίδα είτε νίκης είτε αριστερής παρένθεσης, ήταν σαφείς: Ο Σαμαράς εφόσον δεν μπορούσε να έχει μία όποια συμφωνία για να την “πουλήσει” στους βουλευτές -και εάν χρειαζόταν στους ψηφοφόρους- προτιμούσε να μην κλείσει την αξιολόγηση για να μην πάρει νέα μέτρα.

Αυτά όμως είχαν τεθεί ήδη στο τραπέζι της συζήτησης με την τρόικα και θα στοιχειώσουν μία νέα κυβέρνηση με κορμό τη Ν.Δ., πάντα υποθετικά μιλώντας για την περίπτωση που “πάρει κεφάλι” τελευταία στιγμή. Εξ ου και η πιο δύσκολη ερώτηση προς τους γαλάζιους υποψήφιους είναι: Θα εφαρμόσετε όσα με το τελευταίο e mail υποσχεθήκατε στους εκπροσώπους των δανειστών;

Η Συγγρού δια της νέας εκπροσώπου τύπου επιδόθηκε τις τελευταίες ημέρες σε μπαράζ ανακοινώσεων κατά του ΣΥΡΙΖΑ με επίκεντρο τη φορολογία και ειδικά των ακινήτων, δεν είπε όμως φυσικά λέξη για την τρύπα τερατωδών διαστάσεων στα έσοδα.

Το πρωτογενές πλεόνασμα του κρατικού προϋπολογισμού το 2014 διαμορφώθηκε στα 1,929 δισ ευρώ, το δημοσιονομικό έλλειμμα στα 3,64 δισ ευρώ και η υστέρηση στα έσοδα έφτασε τα 3,95 δισ ευρώ.

Μήπως σταμάτησαν να πληρώνουν οι πάντες και αυτό έπαιξε το ρόλο του στην απόφαση του Μαξίμου να πάει στην προεδρική εκλογή και ο,τι έβρεχε ας κατέβαζε; Στη χειρότερη η καυτή πατάτα θα έπεφτε στα χέρια του Αλέξη Τσίπρα, που μοιάζει να την τσουρουφλίζει κι άλλο.

Είναι γεγονός ότι μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (για να πιάσουμε τα πιθανότερα σενάρια) θα καταφέρει να επιβιώσει παρά τις δυσκολίες εάν κάνει δύο- τρία απλά πράγματα μέσα στους τρεις πρώτους μήνες διακυβέρνησης της, με πρώτη την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. Όταν όμως αυτή προαναγγέλλεται δίνεται σήμα στους ιδιοκτήτες να σταματήσουν να πληρώνουν. Σύνθετο το πρόβλημα και δεν είναι εύκολο πια σε καμία μελλοντική κυβέρνηση να υπόσχεται προεκλογικά και να παίρνει πίσω μετεκλογικά, με δεδομένο ότι ο κύκλος ζωής των κυβερνήσεων έχει μικρύνει.

Όσο επίσης δεν ξεκαθαρίζεται με κοφτό και τολμηρό τρόπο ποια θα είναι η φορολογική πολιτική μίας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η Ν.Δ θα το εκμεταλλεύεται για να πείσει τη μεσαία τάξη, την οποία η συγκυβέρνηση διέλυσε, ότι θα ζήσει ακόμη χειρότερα και η αυτοδυναμία θα απομακρύνεται.

Το ζήτημα θα αντιτάξει κανείς είναι οι εξωπραγματικοί στόχοι. Έσοδα δεν υπάρχουν, διότι δεν υπάρχει πια “λίπος” στην ελληνική κοινωνία για να συνεχιστεί το φορολογικό “ξεζούμισμα”. Και ενώ ιδεολογικά η αριστερή άποψη είναι υπέρ της ύπαρξης φόρων προκειμένου να χρηματοδοτηθεί ένα σοβαρό κοινωνικό κράτος, έλαχε στο ΣΥΡΙΖΑ να υπερασπίζεται την ανάγκη ανατροπής μίας φορομπηχτικής πολιτικής που στο κάτω κάτω δεν έχει καμία ανταποδοτικότητα κοινωνική ούτε αποδοτικότητα οικονομική.

Για άλλη μία φορά το παιχνίδι θα παιχτεί εκτός συνόρων και το κρίσιμο είναι κατά πόσον θα παιχτεί με την Αθήνα θεατή ή παίκτη. Εξ ου και ο ΣΥΡΙΖΑ διαμηνύει ότι θα πρέπει να αλλάξουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο οι όροι, με τη Ν.Δ να απαντά λίγο πολύ πως το να θες να αλλάξεις τον κόσμο ή την Ευρώπη εν προκειμένω είναι ουτοπία.

Στο πλαίσιο αυτό άκρως ενδιαφέρον ήταν το χθεσινό δημοσίευμα του bloomberg που προέβλεπε ελάφρυνση του ελληνικού χρέους σε κάθε περίπτωση (είτε αυτοδύναμης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, είτε συνεργασίας, είτε ανατροπής από τη Ν.Δ) και οι δηλώσεις Ρέκλινγκ και Ρεν περί αναδιάρθρωσης πάντως και όχι κουρέματος.

Έχει όμως η Κουμουνδούρου διαβεβαιώσεις από το Βερολίνο πως δεν θα βρει τοίχο την επόμενη ημέρα ή είναι τόσο βάσιμες οι ελπίδες τους για διαπραγμάτευση όσο και αυτές του Σαμαρά το φθινόπωρο πως θα του επιτρέψουν να σκίσει τα μνημόνια; Ο Σόιμπλε, που δηλώνει στους συνομιλητές του πως από το γραφείο του κυβερνάται η Ευρώπη, θα επιμείνει μέχρι τέλους στη συνέχιση της λιτότητας, όπως διατρανώνει, όποιο και εάν είναι το κόστος -οικονομικό και πολιτικό- για την Ευρωζώνη και για την ίδια τη Γερμανία;

Την απάντηση δυστυχώς δεν την έχουμε ξεκάθαρα ακόμη, αν και εκείνο που σίγουρα ξέρουμε είναι πως οι σημερινοί δρόμοι οδηγούν σε αδιέξοδα.

*Η Βίκυ Σαμαρά είναι δημοσιογράφος. Σπούδασε στο Τμήμα Δημοσιογραφία και ΜΜΕ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει εργαστεί στην Απογευματινή και στην Ελευθεροτυπία. Ως πολιτική συντάκτρια καλύπτει για το News247.gr το χώρο της κεντροδεξιάς.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα