Η βαριά σκιά του Τσάβες και ο “λίγος” Μαδούρο

Όλες οι επαναστάσεις τελειώνουν όταν ο ηγέτης τους χάσει το λαϊκό έρεισμα και οι αντίπαλοί του ανασυνταχθούν και καταφέρουν να τον κερδίσουν.

Η Μπολιβαριανή επαναστατική του Ούγκο Τσάβες βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι καθώς μετά το θάνατό του, ο συνεχιστής της, Νικολάς Μαδούρο, δεν είναι εκείνη η χαρισματική φυσιογνωμία που μπορεί να εμπνεύσει το λαό.

Ο προκάτοχος του ήταν ένας ηγέτης, τον οποίο οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα της χώρας έδειξαν ότι έχουν τη δύναμη και τη θέληση να υπερασπιστούν.

Όταν τον Απρίλιο του 2002, προσπάθησαν να ανατρέψουν τον Τσάβες, ο λαός αντιστάθηκε και απέτρεψε την πραξικοπηματική ανατροπή του.

Ο Τσάβες τότε πήρε μια απόφαση να έρθει σε ρήξη με τους ολιγάρχες της χώρας του, που υποστηρίζονταν από τις  Η.Π.Α και να πάρει ριζοσπαστικά μέτρα που βελτίωσαν το βιοτικό επίπεδο του λαού.

Είχε βεβαίως ένα σύμμαχο, τα έσοδα από το πετρέλαιο. Για πολλά χρόνια η οικονομική λογική του Τσάβες ήταν το 60% των εσόδων απ’ το πετρέλαιο να διατίθεται για την εισαγωγή τροφίμων και βιομηχανικών αγαθών, τα οποία ωστόσο θα μπορούσαν να παραχθούν στη χώρα.

Παίρνοντας αυτό το ρίσκο, δηλαδή η οικονομία της Βενεζουέλας να αναπτύσσεται μόνο από την πετρελαϊκή βιομηχανία είχε ως αποτέλεσμα να έρθει σε ολοκληρωτική ρήξη με την αστική τάξη και να δώσει ευκαιρία στη Δεξιά να ανασυνταχθεί.

Ο Μαδούρο μετά τον θάνατο του Τσάβες και την οριακή εκλογή του στην προεδρία δεν είχε χάσει το λαϊκό του έρεισμα, καθώς ερχόταν με φόρα λόγω του προκατόχου του που τον είχε ορίσει συνεχιστή του

Λίγους μήνες αργότερα όμως φάνηκε η ανικανότητά του να διαχειριστεί την κρίση που έχει ξεσπάσει αυτές τις μέρες στη χώρα. Όσο και να προσπαθεί να ισορροπήσει το πολιτικό του υστέρημα σε σχέση με την πληθωρική φιγούρα τού Τσάβες καταφεύγοντας σε συχνές αναφορές στον απελθόντα δεν πείθει τους πολίτες.

Όπως και στη Χιλή, αλλά και στις άλλες χώρες τις Λατινικής Αμερικής, οι πρώτοι που αντέδρασαν, ήταν οι φοιτητές οι οποίοι κατεβαίνουν στους δρόμους κατηγορώντας τον πρόεδρο Μαντούρο, για τις ελλείψεις σε βασικά είδη, τον υψηλό πληθωρισμό και τα υψηλά ποσοστά εγκληματικότητας εξαιτίας της οικονομικής ανέχειας που μαστίζει τη χώρα.

Ο Πρόεδρος θεωρεί ότι υποκινητές της εξέγερσης είναι ο Ενρίκε Καπρίλες και ο Λεοπόλντο Λόπεθ θεωρώντας τους μαριονέτες των Αμερικανών.

Δεν είναι λίγοι αυτοί που πείθει, καθώς ο Λόπεθ έχει σπουδάσει στο Χάρβαρντ κατάγεται από ευκατάστατη οικογένεια, έχει διατελέσει για επτά χρόνια δήμαρχος του Τσακάο, μιας πλούσιας περιοχής της Ανατολικής Βενεζουέλας, που δεν ήταν ποτέ προπύργιο του τσαβισμού.

Οι Τσαβιστές υποστηρίζουν αυτοί που συμμετέχουν στις βίαιες αντικυβερνητικές συγκεντρώσεις δεν είναι αυτοί πλήττονται περισσότερο από την κρίση. Υποστηρίζουν ότι οι ταραχές παραμένουν επικεντρωμένες σε περιοχές όπου κατοικούν μεσαία και ανώτερα στρώματα του πληθυσμού, που επιθυμούν την άμεση ανατροπή της δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης της Βενεζουέλας.

Ο Μαδούρο έχει αφήσει να διαρρεύσει στους υποστηρικτές του, ότι ο Λεοπόλντο Λόπεζ  είχε εκπαιδευθεί από το Διεθνές Ρεπουμπλικανικό Ινστιτούτο (IRI) το οποίο χρηματοδοτείται από την αμερικανική κυβέρνηση και το οποίο πιστεύεται ότι οργάνωσε σειρά πραξικοπημάτων σε χώρες όπως η Αϊτή και η Ονδούρα.

Αυτή η κίνηση ματ ακόμα τον κρατά στην εξουσία καθώς οι πολίτες της χώρας έχουν πειστεί ότι η Ουάσινγκτον προωθεί ένα  πραξικόπημα. Όσο ο Μαδούρο δεν αμφισβητείται από το στρατό δεν έχει να φοβηθεί τίποτα, ωστόσο η πολιτική κατάσταση στη χώρα του Σιμόν Ντε Μπολιβάρ είναι ρευστή και το μέλλον του σημερινού προέδρου αβέβαιο. Πόσο θα αντέξει να κυβερνά στο όνομα του Τσάβες;

* O Στέφανος Νικήτας είναι δημοσιογράφος. Σπούδασε Gestion Des Ressources Humaines στο Πανεπιστήμιο Lille 2 στη Γαλλία και έχει Msc στο Project Management από την Ecole Superieur de Commerce. Τα πρώτα του δημοσιογραφικά βήματα τα έκανε στο τμήμα Παραγωγής Ειδήσεων του Κεντρικού Δελτίου ειδήσεων της ΝΕΤ με την Μαρία Χούκλη από το 2006 έως το 2010. Από τον Νοέμβριο του 2010 βρίσκεται στην 24Media και είναι συντάκτης Διεθνών θεμάτων.