Αγανάκτηση στη Βενεζουέλα από τη έλλειψη εμφυτευμάτων μαστού

Οι χρόνιες ελλείψεις της Βενεζουέλας έχουν αρχίσει να εισβάλουν και στον πολιτιστικό ακρογωνιαίο λίθο της χώρας: την πλαστική επέμβαση στήθους. Οι εμμονικοί με την ομορφιά κάτοικοι της Βενεζουέλας αντιμετωπίζουν ελλείψεις στα επώνυμα εμφυτεύματα μαστού και οι γυναίκες είναι τόσο απελπισμένες, που τόσο οι ίδιες όσο και οι γιατροί τους στρέφονται σε προϊόντα που δεν είναι στο νούμερό τους ή είναι κατασκευασμένα στην Κίνα, με λιγότερο αυστηρές προδιαγραφές ποιότητας.

Οι κάτοικοι της Βενεζουέλας είχαν κάποτε εύκολη πρόσβαση στα εμφυτεύματα που εγκρίνονταν από τον αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων. Αλλά οι γιατροί λένε ότι είναι αδύνατο να βρουν αυτά τα εμφυτεύματα, επειδή οι περιοριστικοί έλεγχοι συναλλάγματος έχουν στερήσει από τις τοπικές επιχειρήσεις τα χρήματα για την εισαγωγή ξένων αγαθών.

Μπορεί να μην είναι το σοβαρότερο έλλειμμα που αντιμετωπίζει η σοσιαλιστική λατινοαμερικανική χώρα, αλλά οι χειρουργοί υποστηρίζουν ότι το ζήτημα κομματιάζει τη ψυχή των γυναικών της Βενεζουέλας. “Οι γυναίκες διαμαρτύρονται”, όπως είπε ο πρόεδρος του Συλλόγου Πλαστικών Χειρουργών, Ramon Zapata.

Πιστεύεται ότι η Βενεζουέλα κατέχει ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά πλαστικών επεμβάσεων στον κόσμο, με την εμφύτευση μαστού να είναι η πιο παραγωγική διαδικασία. Οι γιατροί τοποθέτησαν 85 χιλιάδες εμφυτεύματα στη Βενεζουέλα πέρυσι, σύμφωνα με τη Διεθνή Εταιρεία Αισθητικής Πλαστικής Χειρουργικής. Μόνο στις ΗΠΑ, τη Βραζιλία, το Μεξικό και τη Γερμανία – χώρες με σημαντικά μεγαλύτερους πληθυσμούς – έγιναν περισσότερες επεμβάσεις.

Δεν υπάρχουν επίσημα στατιστικά στοιχεία για το πόσοι κάτοικοι στη Βενεζουέλα κυκλοφορούν με ενισχυμένο στήθος. Όμως, μία βόλτα στους δρόμους του Καράκας αποκαλύπτει ότι οι προσθετικές στήθους είναι τουλάχιστον περισσότερο διακριτές εκεί από οποιοδήποτε άλλο μέρος. Ακόμη και στις κούκλες μοιάζει να έχει μπει νυστέρι.

Μέχρι πρόσφατα, οι γυναίκες μπορούσαν να μπουν σε κληρώσεις για εμφυτεύματα που γίνονταν από φαρμακεία, χώρους εργασίας ακόμα και πολιτικούς κατά τη διάρκεια της προεκλογικής τους εκστρατείας. Κατά τη διάρκεια των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων, την άνοιξη, τα πλακάτ διαμαρτυρίας για την αυξανόμενη τιμή των εμφυτευμάτων μαστού ήταν δίπλα σε αυτά που καταφέρονταν εναντίον των ελλείψεων στα τρόφιμα και της υποτίμησης του συναλλάγματος.

Είναι η κουλτούρα του “Θέλω να είμαι ομορφότερη από εσένα.” Γι’ αυτ’ο ακόμα και άνθρωποι που ζουν στις παραγκουπόλεις βάζουν εμφυτεύματα”, αναφέρει ο χειρουργός Daniel Slobodianik, παίζοντας με ένα θύλακα εγκεκριμένο από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων, που δεν πωλείται πλέον στη Βενεζουέλα.

Ο κ. Slobodianik συνήθιζε να κάνει αρκετές επεμβάσεις στήθους κάθε εβδομάδα, ενώ σήμερα κάνει περίπου δύο επεμβάσεις το μήνα. Αναφέρει ότι οι γυναίκες τον παίρνουν τηλέφωνο στο ιατρείο του κάθε μέρα και τον ρωτούν αν έχει το μέγεθος εμφυτεύματος που επιθυμούν. Όταν δεν μπορούν να το βρουν, επιλέγουν τη δεύτερη καλύτερη επιλογή, που είναι σχεδόν πάντα ένα μέγεθος μεγαλύτερο.

Κανείς δεν συμπάσχει με τις απελπισμένες γυναίκες, και σίγουρα όχι η κυβέρνηση. Ο καταναλωτισμός δεν συμβάδιζε ποτέ με τη ρητορική της κοινωνικής επανάστασης. Ο αείμνηστος πρόεδρος Ούγκο Τσάβες χαρακτήρισε τερατώδη την επικέντρωση της χώρας στην πλαστική χειρουργική και καταφέρθηκε εναντίον της πρακτικής, σύμφωνα με την οποία 15χρονα κορίτσια υποβάλλονται σε πλαστικές επεμβάσεις μαστού την ημέρα των γενεθλίων τους.

Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μερικοί κάτοικοι υποστηρίζουν ότι ο πανικός για τα εμφυτεύματα δείχνει ότι η πραγματική έλλειψη στη χώρα είναι η έλλειψη αξιών. Άλλοι πάλι αστειεύονται λέγοντας ότι η έλλειψη θα αναγκάσει τις γυναίκες στη Βενεζουέλα να αρχίσουν να αναπτύσσουν την προσωπικότητά τους, και χρησιμοποιούν ένα hashtag στο Twitter που παραπέμπει στην κολομβιανή τηλενουβέλα “Sin Tetas, No Hay Paradiso” (“Χωρίς Βυζιά, Δεν Υπάρχει Παράδεισος”).

Με την απουσία των αμερικανικών προϊόντων, στην πλαστική χειρουργική κυριαρχεί πλέον ο κύριος εμπορικός συνεργάτης της Βενεζουέλας, η Κίνα, στα αγαθά της οποίας δίνεται συχνά προτεραιότητα εισαγωγής, σε σχέση με τα προϊόντα άλλων χωρών. Είναι επίσης πολύ φθηνότερα. Ενώ ένα ζευγάρι εμφυτευμάτων εγκεκριμένων από τις ευρωπαϊκές ρυθμιστικές αρχές κοστίζει μέχρι και 600 δολάρια – τόσο είναι το χαμηλότερο ετήσιο εισόδημα στη Βενεζουέλα – η τιμή των αντίστοιχων κινεζικών φτάνει μόλις τα 200 δολάρια. Ορισμένοι γιατροί στη Βενεζουέλα, ωστόσο, αρνούνται να χρησιμοποιήσουν τα κινεζικά προϊόντα, τα οποία δεν υπόκεινται σε μη καθορισμένους κυβερνητικούς ελέγχους ή κλινικές μελέτες. “Δεν λέω ότι δεν είναι ασφαλή, αλλά έχω αφαιρέσει αρκετά σπασμένα κινεζικά εμφυτεύματα. Απλά δεν αισθάνομαι άνετα με αυτά”, δήλωσε ο Slododianik.

Αδυνατώντας να βρουν τα προϊόντα στα ιατρεία, μερικές γυναίκες στέφονται στην αντίστοιχη ιστοσελίδα ανταλλαγής της Βενεζουέλας “Craigslist”, όπου οι πωλητές δημοσιεύουν εικόνες εμφυτευμάτων στη μαύρη αγορά, άγνωστης προέλευσης, σε σφραγισμένες συσκευασίες πάνω σε τραπέζια, μαζί με ιστορίες συζύγων που άλλαξαν γνώμη και εγγυήσεις ότι τα εμφυτεύματα παραμένουν αποστειρωμένα.

Παρόλα αυτά δεν είναι μόνο οι γυναίκες που αναζητούν μία αξιοπρόσεχτη σιλουέτα που υποφέρουν – μερικοί ασθενείς έχουν επείγουσες ιατρικές ανάγκες. Η Lisette Arroyo, 46 ετών, βρισκόταν σε αναμονή για δύο μήνες, μέχρι να αντικατασταθούν τα σπασμένα εμφυτεύματά της, αντιμετωπίζοντας έντονο κνησμό, καθώς περίμενε τα προϊόντα να φτάσουν από τη Γαλλία. Αναγκάστηκε να τα αγοράσει απευθείας από τον κατασκευαστή πριν ξεκινήσει η μεταφορά τους, ξοδεύοντας και τα 300 δολάρια ξένου συναλλάγματος που επιτρέπει η κυβέρνηση της Βενεζουέλας στους κατοίκους της ετησίως. Η επέμβαση μπορεί να στοιχίσει 800 δολάρια ακόμα. “Αυτή η χώρα δεν είναι πλέον αυτό που ήταν κάποτε”, δήλωσε νωρίτερα αυτό το μήνα, καθώς περίμενε την επέμβασή της.

Για τους γιατρούς που προσπαθούν να διαχειριστούν τις προσδοκίες των ασθενών του, οι ελλείψεις εμφυτευμάτων δεν είναι λιγότερο σημαντικές από τις υπόλοιπες κακουχίες της Βενεζουέλας. Ο Dr. Miguel Angel Useche, που εγχείρησε την κα. Arroyo, αναφέρει ότι, μερικές φορές, οι γυναίκες συγκεντρώνουν για χρόνια τα χρήματα για τις επεμβάσεις τους και είναι ανυπόφορο γι’ αυτές, όταν τους λένε ότι πρέπει να περιμένουν κι άλλο. “Μου τηλεφωνούν γυναίκες λέγοντας: ‘Έχω κάνει τόσες θυσίες γι’ αυτό. Πώς μπορείτε να μην με βοηθήσετε;”, καταλήγει ο γιατρός.

Πηγή: CTV News