Κριτική συναυλίας: Caesars – Travel Mind Syndrome (Κύτταρο, 25/10/09)

Το βροντώδες ξεκίνημα με το “Sort It Out” αποδείχτηκε λίγο για να καλύψει το κενό ενός set που πέρασε από τα αδιάφορα “Love For The Street”, “Cherry Kicks” και το εξίσου γλυκανάλατο “Strawberry Weed”. Ευτυχώς, την παρτίδα έσωσαν οι δικοί μας Travel Mind Syndrome.Είκοσι λεπτά από το live των Caesars στο “Κύτταρο” (Κυριακή 25/10/09) ήταν αρκετά για να καταλάβεις το λόγο που η σουηδική μπάντα “πέρασε” πριν από μερικά χρόνια με το καθόλα αξιοπρεπές “Paper Tigers” αλλά δεν “ακούμπησε”: “Now That you’re gone I don’t know if I can’t carry on”, “ I wanna smoke crack cause you’re never coming back”, “you’re my candy cane, my sugar love oh mine”. Κοινώς «what’s your music IQ, Boo Boo Goo Goo, it’s baby ραδικιού, ah aha”. Και όπως το “Jerk It Out” (παρά το σπρώξιμο που πήρε με το iPod) δεν ήταν ποτέ αρκετό για μια σταθερή παρουσία πέρα από τη Σκανδιναβία έτσι και δύο τρία δυνατά κομμάτια δεν ήταν αρκετά για ένα live αξιώσεων. Για να το πω απλά, βαρέθηκα! Νόμιζα ότι ακούω συνεχώς το ίδιο τραγούδι.



Το βροντώδες ξεκίνημα με το “Sort It Out” αποδείχτηκε λίγο για να καλύψει το κενό ενός set που πέρασε από τα αδιάφορα “Love For The Street”, “Cherry Kicks” και το πιο πρόσφατο αλλά εξίσου γλυκανάλατο “Strawberry Weed”. Η παραμόρφωση στα φωνητικά του Cesar Vidal δεν μπορούσε να κρύψει τη βαρεμάρα του και το ό,τι η ηλεκτρική κιθάρα που είχε κρεμάσει στον ώμο ήταν μόνο για το ολιγάριθμο ασθενές φύλο. Το φιλότιμο του Joachim Ahlund που, εκτός από την κιθάρα, εκτελούσε χρέη σκιώδη frontman δεν ήταν αρκετό για καλύψει τα βορειοευρωπαικού τύπου ανέκδοτα -“you want to talk about politics or rock ‘n’ roll… ok lets talk politics… ok lets play rock ‘n’ roll”. Και στο τέλος το ειρωνικό “Thank you, see you in 2013” φάνηκε μάλλον σαν ευχή παρά σαν επικριτικό σχόλιο.








Για να πούμε και του Σουηδού το δίκαιο, τα ριφάκια στα πλήκτρα του “Your’re My Favourite” και του “I’m gonna kick you out” ήταν το λιγότερο εμπρηστικά. Η αρενοειδής ψευδοψυχεδέλεια έβγαινε μια χαρά στα ηχεία και ήταν παραπάνω από μια χαρά για να κουνήσεις χέρια-πόδια. Η παράδοση του μικροφώνου στο κοινό για το “Punkrocker” έδειξε την εμπειρία τους και εν μέρει δικαιολόγησε την ζηλευτή θέση που κατέχουν στη Σουηδική σκηνή μαζί με τους Hives και τα support στους Oasis. Και φυσικά στο “Jerk It Out” έγινε χαμός από το λιγοστό κόσμο που βρέθηκε εκεί. Αυτό όμως ήταν και το πρόβλημα: Αφενός οι Ceasars είναι μόνο το τραγούδι του ipod, αφετέρου το κοινό είχε έρθει μόνο για αυτό. Κρίνοντας από τους ψιθύρους αριστερά δεξιά, ακόμα και φαν που είχαν κάνει τη σχετική “προεργασία” (είχαν μάθει τα τραγούδια) στο σπίτι έφυγαν (ψιλο)απογοητευμένοι.




Setlist: Sort It Out (YIWITW), Strawberry Weed (SW1), May The Rain (PT), You’re My Favourite (39MOB), Paper Tigers (PT), Only You (39MOB), Crackin’ Up (CK), Throwaway (PT), My Heart Is Breaking Down (PT), Boo Boo Goo Goo (SW1), Subhuman Girl (CK), Stuck with You (SW2), New Breed (SW2), Fools Parade, Candy Kane (LFTS), Jerk It Out (PT), Spirit (PT), Fun & Games (CK), Over ‘fore it Started (LFTS),


Encore: I’m Gonna Kick You Out (YIWITW), Punkrocker (CK)



Ευτυχώς, την παρτίδα -λέγε με είκοσι-εικοσιπέντε ευρώ, ταλαιπωρία από τη βροχή, τρεις πολύτιμες κυριακάτικες ώρες- έσωσαν οι
Travel Mind Syndrome , μια δική μας μπάντα που έχει ξενιτευτεί στο Λονδίνο και διεκδικεί ότι καλύτερο μπορεί στην αγγλόφωνη indie rock σκηνή. Μπορεί να μην είχαν τον καλοστημένο ήχο και τα ντεσιμπέλ των Caesars αλλά είχαν όλο το υπόλοιπο πακέτο. Τα τραγούδια τους ήταν καλογραμμένα. Παρά το μεγαλύτερο emotional quotient, τα στιχάκια τους λειτουργούσαν συναυλιακά και τα έβλεπες να αναπαράγονται στα χείλη του κόσμου. Η σκηνική τους παρουσία ήταν ολοκληρωμένη από το school disco πουκάμισο της μπασίστριας (Kat) μέχρι την «Erol Alkan» φράντζα του κιμπορντίστα. Ο frontman (Phil) συγκέντρωνε την αλαζονεία του Mike Patton (αναγνωρίζω το μέτρο της υπερβολής), το στόμφο του Freddie Mercury και το art punk στιλάκι του Ricky Wilson, σε καλά υπολογισμένες δόσεις και άριστο μέτρο. Πάνω από όλα, όμως, είχαν μια τρελή κιθάρα (Dennis) που τα ‘σπασε στο “Back In The Hole” και στο “New” κλείνοντας το μικρό σετ με τις καλύτερες εντυπώσεις και πολλές υποσχέσεις για το μέλλον.









Setlist: Donna, It Feels So right, Listen, Breeze Of Light, Under The Moonlight, Back In The Hole, Set Drugs, For Your Love, New