Το ανθρώπινο είδος συνεχίζει να εξελίσσεται και οι αποδείξεις ουρλιάζουν

Υπάρχουν έξι ξεχωριστά είδη κραυγών: του θυμού, του φόβου και του πόνου που ‘εκπέμπουν’ συναγερμό και της ακραίας χαράς, της ευχαρίστησης και του θρήνου (της θλίψης) που δεν ‘χτυπούν’ κάποιο καμπανάκι. Η απεικόνιση του ανθρώπινου εγκεφάλου δείχνει ότι οι άνθρωποι ανταποκρίνονται πιο γρήγορα και με μεγαλύτερη ακρίβεια στη δεύτερη κατηγορία. Σοκαριστήκατε;

Όλα τα παραπάνω είναι ευρήματα της έρευνας που έγινε να έδειξε πως η ‘μετάλλαξη’ της κραυγής στους ανθρώπους. Οι καθ’ ύλην αρμόδιοι ενημερώνουν πως ότι αυτό είναι τεράστιο εξελικτικό βήμα. Η ανακάλυψη εκπλήσσει, καθώς έως τώρα οι κραυγές που λειτουργούσαν ως σήματα SOS ήταν μηχανισμός επιβίωσης. Πλέον οι προτεραιότητες άλλαξαν.

Η παραπάνω διαπίστωση ανήκει στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης που ασχολήθηκε με το θέμα και μετά ενημέρωσε πως μέσω της έρευνας που έγινε στο εργαστήριο αναγνωρίστηκε η ύπαρξη τουλάχιστον έξι διαφορετικών ψυχο-ακουστικών ξεχωριστών, θετικών και αρνητικών, κραυγών που λειτουργούν ως συναγερμός ή όχι στη φύση.

“Εντοπίσαμε κραυγές και θετικής φύσης στα ανθρώπινα όντα” εξηγούν οι επιστήμονες στο Psychology Today, “οι άνθρωποι μοιράζονται με τα άλλα είδη την δυνατότητα να επισημάνουν έναν κίνδυνο μέσω της κραυγής. Φάνηκε πως μόνο η ανθρώπινη κραυγή μπορεί να μεταφέρει μη ανησυχητικά συναισθήματα, όπως η μεγάλη χαρά και η απόλαυση”. Και αυτή η κατηγορία φαίνεται να έχει γίνει προτεραιότητα για το ανθρώπινο είδος. “Η αλλαγή ενδέχεται να οφείλεται στις απαιτήσεις της εξέλιξης και την περιπλοκότητα των κοινωνικών πλαισίων”.

Κατά τη μελέτη της αντίδρασης στις κραυγές μέσω νευροαπεικονιστικής παρουσίασης, έγινε ξεκάθαρο πως οι ακροατές αντιδρούν πιο γρήγορα, με μεγαλύτερη ακρίβεια και με υψηλότερη νευρική ευαισθησία στις μη ανησυχητικές κραυγές από ό,τι στις ανησυχητικές. Ενώ οι κραυγές συναγερμού (του πόνου, του θυμού και του φόβου) προκαλούν χαμηλότερη νευρική δραστηριότητα σε πολλές εκ των κατώτερων περιοχών του μετωπιαίου φλοιού και του υψηλού επιπέδου ακουστικού φλοιού, οι μη ανησυχητικές (ευχαρίστηση, χαρά, θλίψη) έδειξαν μεγαλύτερη σε ένταση και διάρκεια, φλοιική ενεργοποίηση “ειδικά στο δεξί ημισφαίριο και στο χαμηλού, αλλά και υψηλού επιπέδου ακουστικό φλοιό. Το συγκεκριμένο μοτίβο νευρικής δραστηριότητας ενισχύεται, όταν λαμβάνεται υπ’ όψιν το σθένος των κραυγών. Αποκαλύφθηκε πως οι μη ανησυχητικές είχαν υψηλή και εκτεταμένη δραστηριότητα στο ακουστικό και το κατώτερο μετωπιαίο φλοιό”.

Γιατί συμβαίνει αυτό; “Φαίνεται πως οι μη ανησυχητικές κραυγές έχουν μεγαλύτερη σημασία στις ανθρώπινες κοινωνιοβιολογικές συναναστροφές”. Οι άνθρωποι έχουν εξελιχθεί με τη μοναδική ικανότητα να χρησιμοποιούν μη ανησυχητικές κραυγές που δεν εκπέμπουν SOS “για να υποδείξουν τη συναισθηματική σημασία των γεγονότων”. 

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις