Και μετά άραγε ξυπνήσαμε;

Η απάντηση του Πρωθυπουργού στα κακά για τα κυβερνητικά κόμματα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, ήταν ο ανασχηματισμός που έστειλε τα πιο λάθος μηνύματα. Καταρράκωσε την ούτως ή άλλως αδύναμη κυβερνητική συνοχή και παράλληλα αποδέχτηκε εμπράκτως την ορθότητα της κριτικής του ΣΥΡΙΖΑ, υιοθετώντας  ουσιαστικά τη στρατηγική της άμεσης εξόδου από το μνημόνιο.

Το κυβερνητικό σενάριο της πρόωρης εξόδου με την εκδίωξη της Τρόικας, την αποδέσμευση από το Δ.Ν.Τ. και την επιστροφή στις αγορές με χαμηλά επιτόκια, αποδείχτηκε μια επικίνδυνη φούσκα, μια μάταιη προσπάθεια καλλιέργειας κλίματος ευφορίας για εσωτερική κατανάλωση και ανατροπή των αρνητικών δημοκοπικών ευρημάτων.

Έφτασαν μόλις λίγα εικοσιτετράωρα για να καταρρεύσει το χρηματιστήριο, να εκτοξευτούν τα spreads στα ύψη και να φλερτάρουμε για μια ακόμη φορά με την άβυσσο. Η ιδέα και μόνο της εξόδου στον πραγματικό κόσμο χωρίς την προστατευτική ομπρέλα του προγράμματος στήριξης, ήταν αρκετή για να πείσει τον κάθε νοήμονα για το τι μπορεί να ακολουθήσει. Ακριβώς σαν τρέιλερ με μερικές μόνο σκηνές από το θρίλερ που πρόκειται να προβληθεί προσεχώς.

Κυβέρνηση και αντιπολίτευση εγκλωβισμένες στον ομφαλοσκοπικό μικρόκοσμό τους αδυνατούν να διασφαλίσουν στοιχειώδη σταθερότητα σε ένα περιβάλλον υψηλού γεωστρατηγικού ρίσκου, πολιτικής και οικονομικής επισφάλειας. Σύρονται σε πολιτικά αδιέξοδα, επιδεικνύουν πολιτικό ερασιτεχνισμό, άγνοια κινδύνου, αδυναμία κατανόησης της πραγματικότητας.

Κυβέρνηση και αντιπολίτευση επέλεξαν να αγνοήσουν τα σαφή και επανειλημμένα μηνύματα από Ε.Ε., Δ.Ν.Τ., Ε.Κ.Τ., δημιουργώντας μια εικονική πραγματικότητα που φάνταζε γοητευτική σε μία κοινωνία που βρίσκεται σε αβεβαιότητα, απόγνωση και σύγχυση.

Κι αν τα πρώτα στοιχεία σταθεροποίησης της ελληνικής οικονομίας αναβάθμισαν τη θέση της χώρας, οι εκβιαστικές κινήσεις που επέλεξε η κυβέρνηση συρόμενη από τους λεονταρισμούς του ΣΥΡΙΖΑ, περιορίζουν τη διαπραγματευτική μας θέση και αυξάνουν τη δυσπιστία εταίρων και αγορών.

Σε μια συγκυρία που όλοι μιλούν για επάνοδο της κρίσης στην Ευρωζώνη, τη στιγμή μάλιστα που ανακοινώνονται διαδοχικά αρνητικά στοιχεία για βιομηχανική παραγωγή και εξαγωγές για Γερμανία και Ευρωζώνη, η κυβερνητική «μαγκιά»  ξυπνά μνήμες που όλοι θεωρούσαμε βαθιά ξεχασμένες.

Η μεγάλη άνοδος των ελληνικών spreads συμπαρασύρει τα ομόλογα Πορτογαλίας, Ιρλανδίας, Ιταλίας, ανοίγοντας ξανά την τόσο υποτιμητική συζήτηση πως η Ελλάδα αποτελεί συστημικό κίνδυνο για την Ευρωζώνη.

Η τρικυμία των τελευταίων ημερών αναγκάζει την Κυβέρνηση να προσφύγει για στήριξη στα θεσμικά όργανα της Ε.Ε. και τον Τσίπρα να αναφέρεται πρώτη φορά στην «εθνική συνεννόηση».

Είμαστε όμως πολύ  μακριά από τη δημιουργία προϋποθέσεων εξόδου από την αβεβαιότητα. Η άρνηση των αγορών είναι συνέπεια της άρνησής μας για μεταρρυθμίσεις. Και οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις απαιτούν εθνική συνεννόηση και  συναίνεση. Δηλαδή πλήρη αλλαγή νοοτροπίας και πρακτικών του νέου δικομματισμού.

* Ο Σπύρος Δανέλλης είναι αρχιτέκτονας, μέλος της Επιτροπής Διαλόγου του Ποταμιού. Διετέλεσε Ευρωβουλευτής (2009-2014), δήμαρχος Χερσονήσου (2003-2009), βουλευτής Ηρακλείου (1996-2000)