Το Ποτάμι γίνεται η νέα ΔΗΜΑΡ. Ή μήπως όχι;

Ένα άρθρο για τις συνεργασίες του Ποταμιού και για την επόμενη μέρα στις ζυμώσεις του πολιτικού σκηνικού πριν την ψήφο εμπιστοσύνης
- 02 Οκτωβρίου 2014 13:56
“Αυτό που θέλω να κάνω είναι να συζητήσω κάποια πράγματα τόσο με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης όσο και με τον πρωθυπουργό. Έχω μία συγκεκριμένη πρόταση. Και αυτή τη πρόταση θέλω να τη συζητήσω μαζί τους. Νομίζω ότι πρέπει να υπάρξει μία εθνική συνεννόηση σε κάποια θέματα. Και θα πάει το Ποτάμι να αναλάβει αυτό το έργο. Να την μεταβιβάσουμε στον κ. Τσίπρα να δούμε τι θα μας πει, να το συζητήσουμε, να πάμε και στον κ. Σαμαρά να δούμε αν υπάρχει περιθώριο συνεννόησης”.
Τάδε έφη Σταύρος Θεοδωράκης σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο δείχνοντας τον “δρόμο” που θα ακολουθήσει το κόμμα του εν όψει εκλογών.
Τον δρόμο του “εγγυητή” της σταθερότητας. Τον ίδιο, δρόμο, μονοπάτι, ρόλο, πείτε το όπως θέλετε ακολούθησε και ο Φώτης Κουβέλης με τη ΔΗΜΑΡ του για να μπορέσει να μπει και να παραμείνει στη συγκυβέρνηση.
Ο μανδύας των μη τακτικισμών και της συνεννόησης για το καλό του τόπου. Δεν είναι όμως τακτικισμός η διεκδίκηση της εξουσίας με κάθε τρόπο, με κάθε συνεργασία, με κάθε αντίτιμο ιδεολογικής απώλειας στόχων;
Ναι, είναι. Μόνο που στην περίπτωση του Ποταμιού, δεν μπορούμε να μιλάμε για σκληρή ιδεολογία.
Το κόμμα ιδρύθηκε για να παίξει μετά τις εκλογές ρόλο κυβερνητικού μπαλαντέρ. Το πλεονέκτημά του είναι ότι ως νέο κόμμα δεν έχει μνημονιακό παρελθόν και πολιτικές “αμαρτίες”.
Το Ποτάμι έχει ακόμη να όπλο στα χέρια του. Ένα εκλογικό ποσοστό που λογικά θα κινηθεί από 6 μέχρι 10% και μπορεί να βγάλει κυβέρνηση όταν θα πρέπει να μετρηθούν τα κουκιά, στην περίπτωση που θα συμφωνήσει για συνεργασία.
Είναι στη στρατηγική θέση να διαπραγματευτεί και να προβεί σε ζυμώσεις, παίρνοντας από Τσίπρα και Σαμαρά την καλύτερη “προσφορά”. Στάση που ακολούθησε και η ΔΗΜΑΡ και βούλιαξε. Και αυτό είναι το μεγάλο αρνητικό του στοιχείο.
Ακόμη και αν οι προθέσεις του Σταύρου Θεοδωράκη είναι αγαστές και ο ίδιος λειτουργεί με γνώμονα το εθνικό συμφέρον, επικοινωνιακά ο χειρισμός των κινήσεων του “κινήματος”, θυμίζει Κουβέλη και σίγουρα, δεν έχει καλό αντίκτυπο στο πολιτικό κέντρο του Έλληνα εκείνου που τάσσεται υπέρ των αντιμνημονιακών πολιτικών.
“Δεν πιστεύω ότι μπορεί να συνεργαστεί αυτή τη στιγμή η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν θεωρώ ότι μπορούν οι δύο τους να συμπράξουν και να βγάλουν τη χώρα από το αδιέξοδο”, είπε βέβαια σε άλλο σημείο της συνέντευξης του ο επικεφαλής του Ποταμιού, καλύπτοντας τα νώτα του.
Συμφωνώ στο σημείο που καλεί εθνική συνεννόηση των δημοκρατικών κομμάτων για την έξοδο από το χρέος με υπερκομματική συμπεριφορά. Πώς μπορεί όμως κάτι τέτοιο να γίνει ανάμεσα σε κόμματα που έχουν εντελώς αντίθετη συμπεριφορά σε ότι αφορά τον τρόπο και την ένταση των διαπραγματεύσεων;
Η ουδέτερη κομματική ταυτότητα πουλάει, τα “μη κομματικά στελέχη” σαν υποψήφιοι βουλευτές θυμίζει άμεση δημοκρατία, αλλά αυτή τη στιγμή ο κόσμος χρειάζεται ξεκάθαρες τοποθετήσεις και οικονομικές πολιτικές που θα πείθουν. Όλα αυτά σε συνδυασμό με πιστή στράτευση στις κινήσεις και όχι με ευκαιριακές “κωλοτούμπες”.
Αν θέλει να έχει μέλλον το Ποτάμι, θα πρέπει να αποφασίσει από τώρα σε ποια όχθη θα κινηθεί. Διαφορετικά θα αποτελέσει ακόμα ένα κυβερνητικό κομήτη σύντομης διάρκειας και αυξημένης όμως διαχειριστικής ευθύνης για την επόμενη μέρα.
Το αν θα το δεχθούν στους κόλπους τους η ΝΔ ή ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει να κάνει ξεκάθαρα με το αποτέλεσμα των επόμενων δημοσκοπήσεων αλλά και με το αποτέλεσμα της ψήφου εμπιστοσύνης.
Σε περίπτωση που το Ποτάμι συμμαχήσει με τη ΝΔ, τότε θα προσπαθήσει να υιοθετήσει το προφίλ του “κοινωνικού” βοηθού και του εσωτερικά αντιπολιτευόμενου εταίρου που δεν θα έχει όμως σαν στόχο του να ρίξει την κυβέρνηση.
Σε περίπτωση τέλος που συμμαχήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ, θα προσπαθήσει να τον τραβήξει πιο κοντά στην ακτή του Μνημονίου, κάτι που θέλει και η ελίτ που το στηρίζει από την πρώτη μέρα ζωής του. Και βέβαια, αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεχθεί το Ποτάμι στην πλευρά του, θα χάσει μέρος του εκλογικού του σώματος και θα προκληθούν εσωτερικά ρήγματα.
*Ο Χρήστος Δεμέτης είναι δημοσιογράφος. Σπούδασε Επικοινωνία και ΜΜΕ στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών όπου και ολοκλήρωσε το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών, “Πολιτισμικές Σπουδές και Ανθρώπινη Επικοινωνία”. Εργάστηκε στον Όμιλο του Πηγάσου. Από τον Μάιο του 2012 βρίσκεται στην 24 Media και αρθρογραφεί στο NEWS247.