Γκλεζάκος: Οι μισθοί Βουλγαρίας θα φέρουν δυστυχία

Η θηλιά στον λαιμό των Ελλήνων σφίγγει ακόμα περισσότερο, με τα επώδυνα μέτρα λιτότητας που βρίσκονται προ των πυλών να διαμορφώνουν ένα εξαιρετικά δυσοίωνο μέλλον για τα ελληνικά νοικοκυριά.

Ασκώντας οξύτατη κριτική στο πολιτικό σύστημα της χώρας, ο καθηγητής Χρηματοοικονομικής στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, Μιχάλης Γκλεζάκος, επισημαίνει στο NEWS 247 ότι τα κόμματα δεν είναι διατεθειμένα να θυσιάσουν το κομματικό συμφέρον για το συμφέρον της Ελλάδας.

Με την καθημερινότητα των Ελλήνων να έχει επηρεαστεί αρνητικά και να αναμένεται να χειροτερέψει ακόμα περισσότερο, ο Μιχάλης Γκλεζάκος διερωτάται κατά πόσο τα κόμματα θα υπερβούν τους σημερινούς κάκιστους εαυτούς τους και θα δώσουν στον κόσμο όραμα και στη χώρα προοπτική.

Το μισθολογικό “κουστούμι” Βουλγαρίας που έχουν διαμορφώσει οι τροϊκανοί για τους Έλληνες δεν οδηγεί πουθενά, καθώς, όπως αναφέρει, δεν γίνεται να επιχειρείται η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας με μόνη τη μείωση του κόστους εργασίας.

Επιχειρώντας ένα γενικό σχόλιο επί του συνόλου των μέτρων, επισημαίνει πως δεν έχουν την απαραίτητη αναπτυξιακή προοπτική, αλλά στοχεύουν στη λογιστική τακτοποίηση του ελλείμματος και του χρέους, θυσιάζοντας την οικονομική ανάπτυξη. Η Ελλάδα θα έχει ελπίδα, όπως σημειώνει, αν νοικοκυρευτεί το κράτος και αναδιαρθρωθεί η οικονομία.

Αν αποκτήσουμε μισθούς Βουλγαρίας πιστεύετε ότι θα επιτευχθεί, όπως υποστηρίζουν, ανάπτυξη ή δυστυχία χωρίς αποτέλεσμα;

Δεν μπορεί να είναι στόχος μας η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας μας με μόνη τη μείωση του κόστους εργασίας. Δεν οδηγεί πουθενά κάτι τέτοιο, δεδομένου ότι και της Βουλγαρίας οι μισθοί είναι μεγαλύτεροι της Κίνας, τα προϊόντα της οποία έρχονται στη δική μας αγορά.

Επομένως, αν θέλουμε να χτίσουμε την ανταγωνιστικότητα μας πάνω στη μείωση των μισθών, θα πρέπει να πάμε σε μισθούς Κίνας.

Εμείς όμως, διαθέτουμε σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα, όπως π.χ. το υψηλό επίπεδο μόρφωσης του Λαού μας, τη σπουδαία βιοπικοιλότητα μας, τους όμορφους τουριστικούς προορισμούς μας, τη ναυτιλιακή μας παράδοση κλπ.

Η προσπάθεια μας, δηλαδή, θα πρέπει να αποσκοπεί στην ανάπτυξη δραστηριοτήτων υψηλής προστιθέμενης αξίας και όχι χαμηλού κόστους εργασίας. Αν επομένως προσανατολιστούμε προς τους μισθούς Βουλγαρίας, θα έλθει η δυστυχία και όχι η ανάπτυξη.

Με τα νέα αυτά μέτρα θα δούμε το ποσοστό της ανεργίας να εκτινάσσεται ακόμα περισσότερο;

Δυστυχώς έχουμε μπει σε έναν φαύλο κύκλο. Κόβοντας τα εισοδήματα και αυξάνοντας τους φόρους για να μειώσουμε το έλλειμμα, σπρώχνουμε την οικονομία στην ύφεση, με αποτέλεσμα να μειώνονται ακόμη περισσότερο τα εισοδήματα, να αποδίδουν ακόμη λιγότερο τα φορολογικά μέτρα και να ολισθαίνει διαρκώς η οικονομία στην ύφεση.

Η διακοπή αυτού του φαύλου κύκλου μπορεί να γίνει μόνο αν δοθεί περισσότερος χρόνος για την προσαρμογή των δημοσίων οικονομικών μας και ταυτόχρονα παραγραφεί μέρος των δανείων μας για να είναι διαχειρίσιμο το απομένον χρέος.

Η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. όμως, αφήνουν την προσπάθεια στη μέση. Δηλαδή, ενώ επιβάλουν (πολύ σωστά) το κούρεμα των ομολόγων μας, δεν μας δίνουν τον αναγκαίο χρόνο επαναρρύθμισης της οικονομίας μας.

Έτσι, αναμένεται να ενταθεί η ανεργία τουλάχιστον κατά το 2012 χωρίς να βελτιωθεί σημαντικά η ανταγωνιστικότητά μας. Μικρά βήματα σίγουρα θα γίνουν, αφού θα περιορισθεί το κόστος παραγωγής.

Όμως, η δραματική μείωση της ρευστότητας, θα ακυρώσει το πλεονέκτημα αυτό, προκαλώντας έμμεση αντιστάθμιση του με το αυξημένο κόστος χρηματοδότησης ή θα εξανεμιστούν τα οφέλη από την  αναποτελεσματική λειτουργία στην οποία θα καταδικασθούν οι επιχειρήσεις που θα στερούνται ακόμη και του αναγκαίου κεφαλαίου κίνησης.

Πόσο θα επηρεαστεί από τα νέα μέτρα η καθημερινότητα των Ελλήνων;

Η καθημερινότητα των Ελλήνων έχει ήδη επηρεαστεί αρνητικά και θα χειροτερέψει πολύ περισσότερο στη συνέχεια, από τις περικοπές εισοδημάτων, τη διαρκή διόγκωση των φορολογικών βαρών και τον δραστικό περιορισμό των κοινωνικών δαπανών.

Το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει μεσομακροπρόθεσμη προοπτική με τα σημερινά δεδομένα. Αυτό που εννοώ είναι ότι δεν έχουν γίνει σημαντικά βήματα για την αναδιάρθρωση του Κράτους και της Οικονομίας μας και ταυτόχρονα τα πολιτικά κόμματα τα οποία θα κυβερνήσουν τη Χώρα δεν φαίνονται ικανά να αντιληφθούν την κρισιμότητα της κατάστασης αλλά και δεν είναι διατεθειμένα να θυσιάσουν το κομματικό συμφέρον για το συμφέρον της Ελλάδος.

Από πού λοιπόν θα προκύψουν οι μεγάλες αλλαγές που χρειαζόμαστε; Συμπερασματικά, η καθημερινότητα μας δεν θα βελτιωθεί αν δεν γίνουν μεγάλες αλλαγές με μεγάλο οικονομικό-κοινωνικό-πολιτικό κόστος.

Ποια μέτρα κατά τη γνώμη σας, από αυτά που έχουν ληφθεί μέχρι σήμερα και από αυτά που προγραμματίζονται τώρα, κινούνται στη σωστή κατεύθυνση για την εξυγίανση των δημοσιονομικών της χώρας;

Μέχρι τώρα πολύ μικρά βήματα έχουν γίνει. Χρειάζεται ριζική αναδιοργάνωση με ταυτόχρονη δραστική μείωση του Δημόσιου Τομέα, ώστε να αποδεσμευθούν πόροι για τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά.

Στα βήματα που έχουν γίνει προς τη σωστή κατεύθυνση περιλαμβάνονται: Η ηλεκτρονική συνταγογράφηση, ο εντοπισμός και η περικοπή δεκάδων χιλιάδων συντάξεων που καταβάλλονταν σε μη δικαιούχους, ο περιορισμός των κρατικών επιχορηγήσεων προς ΟΤΑ (οι οποίοι συναγωνίζονται το Κράτος στη σπατάλη και τη διαφθορά), η (μικρή) μείωση των λειτουργικών δαπανών των υπουργείων, η περικοπή μέρους των υπερβολικών αμοιβών που καταβάλλονταν σε στελέχη ΔΕΚΟ.

Προφανώς, οι οριζόντιες περικοπές εισοδημάτων και οι υπερφορολόγηση δεν αποτελούν μέτρα εξυγίανσης αλλά απλώς ικανοποιούν κάποιες βραχυπρόθεσμες ανάγκες, υπονομεύοντας την μακροπρόθεσμη προοπτική της οικονομίας και της κοινωνίας μας.

Από τα μέτρα που προγραμματίζονται σήμερα θετικά είναι μόνο εκείνα που στοχεύουν στη μείωση και απλοποίηση του Κράτους, καθώς και στη σταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος. Τα υπόλοιπα δεν νομίζω ότι θα φέρουν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα (δηλαδή της δραστικής μείωσης του ελλείμματος), ενώ θα εντείνουν τις πιέσεις στην οικονομία μας.

Θα συμβάλουν αυτά τα μέτρα στη σωτηρία της Ελλάδας ή θα τη σπρώξουν σε ακόμα βαθύτερη ύφεση;

Τα μέτρα που ανέφερα πιο πάνω, τα οποία συμβάλλουν στη μείωση της σπατάλης και στην απλοποίηση του Κράτους, σαφώς βοηθούν στην επιβίωση μας.

Είναι όμως λίγα μέχρι σήμερα, για αυτό θα πρέπει να συμπληρωθούν με πρόσθετα μέτρα, όπως π.χ. περιορισμού της φοροδιαφυγής και την εισφοροδιαφυγής, μείωσης του παραεμπορίου, ενίσχυσης του ελεύθερου ανταγωνισμού (για να ελπίζουμε σε περιορισμό της αισχροκέρδειας), ενίσχυσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, παροχής ρευστότητας στην οικονομία, ενίσχυσης των δραστηριοτήτων υψηλής προστιθέμενης αξίας κλπ.