Η πίστα της Βαλένθια

Φέτος που το ευρωπαϊκό Grand Prix φιλοξενείται για τρίτη φορά στην ισπανική πόλη, οι προσδοκίες για πλούσιο θέαμα είναι και πάλι μεγάλες. Μετά τη καλοκαιρινή διακοπή οι εργαζόμενοι στο πρωτάθλημα επέστρεψαν μαυρισμένοι και με όρεξη για δουλειά. Και στον 11ο αγώνα προμηνύεται κόντρα ανάμεσα στη ΜcLaren του πρωτοπόρου στη βαθμολογία Λιούις Χάμιλτον και το δίδυμο της Red Bull. Εκτός κι αν οι Μαρκ Ουέμπερ και Σεμπάστιαν Φέτελ αποφασίσουν ότι ήρθε η στιγμή να πατήσει ο καθένας τους, για δικό τους λογαριασμό, πόδι στην ομάδα.




Καλώς τον!



Πέρυσι τον αγώνα ο Σουμάχερ τον παρακολούθησε ως παρατηρητής, όπως και τους υπόλοιπους εξάλλου, λόγω του γνωστού προβλήματος που είχε στον αυχένα (στη Ferrari τον υπολόγιζαν για αντικαταστάτη του Μάσα). Φέτος ο επτά φορές παγκόσμιος πρωταθλητής θα αγωνιστεί στη Βαλένθια για πρώτη φορά με σκοπό να αποδείξει ότι στις νέες προκλήσεις, πάντα βγαίνει νικητής. Συνολικά, όμως, έχει έξι νίκες σε ευρωπαϊκό αγώνα (1994, 1995, 2000, 2001, 2004, 2006).




Η… ευρωπαϊκή Ferrari



Η Ferrari έχει καλή παράδοση στο ευρωπαϊκό Grand Prix, όπου κι αν έχει φιλοξενηθεί αυτό (Μπραντς Χατς, Ντόνινγκτον Παρκ, Νίρμπουργκρινγκ, Χερέθ). Τα κόκκινα μονοθέσια έχουν κατακτήσει έξι νίκες, οι τέσσερις εκ των οποίων έχουν έρθει από την pole position. Το 1999 ήταν η τελευταία φορά που απουσίασε κόκκινος οδηγός από το βάθρο των νικητών.




H ανάλυση της πίστας:



Σε αντίθεση με αυτή του Μονακό, οι δρόμοι της ισπανικής πόλης προσφέρουν ταχύτητα, η οποία μάλιστα κατά μέσω όρο αγγίζει τα 225χλμ./ώ. Αποτελείται από 25 στροφές (14 δεξιές και 11 αριστερές), ενώ υπάρχουν πέντε σημεία στα οποία τα μονοθέσια μπορούν να αναπτύξουν ταχύτητα άνω των 300χλμ./ώ.



Το μέγιστο πλάτος του σιρκουί φτάνει τα 14 μέτρα ενώ υπάρχουν δύο σημεία που προσφέρονται για προσπεράσματα. Οι απαιτήσεις στο αεροδυναμικό πακέτο των μονοθεσίων είναι παρόμοιες με αυτές της πίστας του Χόκενχαϊμ, ενώ είναι ιδιαίτερη απαιτητική στα φρένα θυμίζοντας πολύ Μπαχρέιν.





Το AUTO 24 διεισδύει στους δρόμους της Βαλένθια και σας αναλύει την πίστα καρέ καρέ:

Από ‘δω ξεκινούν τα μονοθέσια.	Η πρώτη στροφή είνια χαρακτηριστικά γρήγορη. Τα 290 χλμ./ώ. αφήνουν την φαντασία των θεατών να πάει παρακάτω και να δει την πολύ γρήγορη διαδρομή της πίστας.	Οι ταχύτητα πέφτει αισθητά στη δεύτερη στροφή με το ανώτατο όριο να φτάνει τα 85 χλμ./ώ.	Με την κλίση προς τα αριστερά, εδώ τα μονοθέσια φτάνουν τα 185 χλμ./ώ.
Η έκτη στροφή της πίστας και τρίτη αριστερή είναι γρήγορη, με το κοντέρ να καταγράφει μέχρι και τα 240 χλμ./ώ.	Ένα πέρασμα που… κόβει την ανάσα. Οι πιλότοι μπορούν να αγγίξουν τα 300 χλμ./ώ.	Δεξιά, κλειστή σροφή, συνιστάται ιδιαίτερη προσοχή, καθώς οι δυνάμεις G αγγίζουν… κόκκινο.	Με την ταχύτητα στην 6η σχέση, το όριο της ταχύτητας περιορίζεται… μόνο στα 280 χλμ./ώ.
Συνεχίζοντας σε υψηλά επίπεδα η ταχύτατα ανεβαίνει ακόμα περισσότερο στα 310 χλμ./ώ.	Ήρθε η ώρα! Το ταχύτερο κομμάτι στην πίστα είναι εδώ… 315χλμ./ώ.	Μετά από ένα συναρπαστικό πέρασμα ήρθε η στιγμή που τα μονοθέσια θα ρίξουν στροφές. Στη 12 στροφή, διαγράφεται μια δεξιά κλειστή καμπύλη, η οποία αναγκάζει τα επίπεδα ταχύτητας να πέφτουν στα 79 χλμ./ώ.	Δεξιά, ανοικτή στροφή, τα προσπερέσματα προσφέρονται μόνο στους τολμηρούς. Η ταχύτητα αγγίζει τα 144 χλμ./ώ.
Η δύναμη των τριών G δεν ενοχλεί καθόλου τους πιλότους να πατήσουν γκάζι και να φτάσουν στα 175 χλμ./ώ.	Η 16η στροφή επαναφέρει τα υψηλά επίπεδα. Η αδρεναλίνη ανεβαίνει πάλι, όπως και η ταχύτητα, η οποία φτάνει τα 280 χλμ./ώ.	Αμέσως από τα τα 280 χλμ./ώ. η και πάλι η ταχύτητα “καλπάζει” στα 309 χλμ./ώ.	Όμως, λίγο πριν από το σημείο τερματισμού, τα… αίματα ηρεμούν καθώς αυτό το σημείο δεν προσφέρεται για πολλά… γκάζια.
Ακόμα ένα εντυπωσιακό πέρασμα, καθώς φτάνουμε στα τελευταία καθοριστικά μέτρα της πίστας. Αριστερή, ανοικτή στροφή, στα 177 χλμ./ώ. ο μέσος όρος ταχύτητας.	21η και τελευταία στροφή, πριν ξεπροβάλλει το σημείο τερματισμού. Με τα 295 χλμ./ώ. τα μονοθέσια κατευθύνονται προς το τέλος του γύρου και εν συνεχεία του αγώνα.

.