Tindersticks live @ Badminton Theater

Οι Tindersticks επέστρεψαν για ένα πολυαναμενόμενο live στην Αθήνα, επτά χρόνια μετά την τελευταία τους εμφάνιση στα μέρη μας και πέντε μετά την τελευταία τους δισκογραφική δουλειά (δεν υπολογίζουμε το κυκλοφορίας 2008 Hungry Saw το οποίο και παρουσίασαν το Σάββατο).Κατάμεστο το θέατρο Badminton τη στιγμή που βγήκε το γκρουπ για να ξεκινήσει το Live με το “Ιntro” από το καινούργιο τους άλμπουμ “Hungry Saw”, με τον ενθουσιασμό του κοινού να ανεβαίνει όλο και περισσότερο κομμάτι το κομμάτι για να κορυφωθεί σε αυτό που έκλεισε τη συναυλία, το εξαιρετικό “Τhe not knowing” από τον πρώτο τους δίσκο.



Ο Stuart Staples που μαζί με τους Neil Fraser και David Boulter είναι τα μοναδικά από τα πρώτα μέλη της μπάντας που συνεχίζουν ακόμα, είδε ένα σίγουρα πολύ διευρυμένο και πολυσυλλεκτικότερο κοινό από αυτό που τους αποθέωσε και στις προηγούμενες επισκέψεις τους στην Ελλάδα και παρά το ότι η πάροδος του καιρού ήταν εμφανής στη φιγούρα του, κατάφερε με την τόσο ιδιαίτερη και απαράλλαχτη στο χρόνο φωνή του, να αποζημιώσει τόσο αυτούς που ακολουθούν τους Tindersticks από τους δυο πρώτους αριστουργηματικούς τους δίσκους, όσο και αυτούς που ανέβηκαν στο όχημα της μουσικής τους πολύ αργότερα.



Οι πρώτοι μπορεί ακόμα και φωνάζοντας τις παλιές τους επιτυχίες κατά τη διάρκεια της συναυλίας να περίμεναν περισσότερα από τα κομμάτια των δυο πρώτων δίσκων, δεν μπορεί να έχουν παράπονο ακούγωντας τα απίστευτα “Sleepy Song”, “Her”, “My sister”, “The not knowing”, “She’s gone” με τον τρομπετίστα να δίνει πραγματικό μουσικό ρεσιτάλ στην ενορχήστρωση όλων των κομματιών. Oι πιό φρέσκοι οπαδοί που τους άκουγαν για πρώτη φορά ζωντανά είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν ένα εξαιρετικά δεμένο σετ, με πολύ προσεγμένη παρουσίαση του καινούργιου τους δίσκου “Hungry Saw” και να πάρουν μια πολύ καλή γεύση από ένα γκρουπ που μπορεί να δώσει συναυλίες που εντυπώνονται στη μνήμη με την καλύτερη πιστότητα.



Όσο πάντως κι αν κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί την αρτιότητα της διοργάνωσης και τον επαγγελματισμό στο παίξιμο των Tindersticks, για όσους τους ακολουθούν από τα πρώτα τους βήματα, υπήρξε ένα μικρό σφίξιμο από την επιλογή του χώρου για το live και την απαγόρευση ποτού και τσιγάρου κατά τη διάρκεια της συναυλίας. Δεν είναι δυνατόν να μην μπορείς (εκτός αν έχεις εφοδιαστεί με το απαραίτητο φλασκί) να ακούς κομμάτια από τους δυο πρώτους δίσκους (που για πολλές παρέες είναι από τους μεγαλύτερους και τελειότερους ουϊσκο-δίσκους των 90’s) χωρίς ταυτόχρονα να απολαμβάνεις τζούρες ποτού και τσιγάρου. Αλλάζουν οι καιροί θα μου πείτε και η πολυσυλλεκτικότητα του κοινού το Σάββατο το απέδειξε, όμως αυτό το μικρό παράπονο παραμένει και δεν είναι λίγοι όσοι το μοιράστηκαν πριν και μετά ένα ακόμα εξαιρετικό πέρασμα των Tindersticks από τα μέρη μας.



Oι Tindersticks επί το έργο από το βράδυ του Σαββάτου:



















Φωτογραφίες: MICHAEL GANDY