Ο Παΐσιος, τα μέτρα και το ‘καθρεφτάκι’

Ο συγχρωτισμός του ΣΥΡΙΖΑ με τον Πανο Καμμένο έχει αφήσει εμφανή σημάδια στον τρόπο σκέψης και λειτουργίας της εναπομείνασας ριζοσπαστικής αριστεράς. Μιμούμενοι τον τρόπο με τον οποίο υφάνθηκε ο μύθος του Παΐσιου (ο προστάτης άγιος κάθε ψεκασμένου), στην Κυβέρνηση προσπάθησαν να “πουλήσουν” την τελευταία συμφωνία ως “θα βάζουμε μέτρα αλλά θα είναι σαν να μην τα βάζουμε”.

Η παρομοίωση από τον Υπουργό ψηφιακής πολιτικής κ. Ν. Παπά της συμφωνίας του τελευταίου eurogroup με “καθρέφτη” ήταν ομολογουμένως επιτυχημένη. Οι πολίτες και οι πολιτευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, κατάλαβαν τι ακριβώς εννοούσε ο νεαρός πολιτικός. Για κάθε ευρώ μέτρου που θα μας ζητούν, θα υπάρχει ένα αντίστοιχο “αντίμετρο”. Όμως αυτό που εννοούσε και εξήγησε εύστοχα, δεν συνέβη ποτέ και αν ο Τύπος ή οι πολίτες δεν είναι αξιόπιστοι συνομιλητές για μια τέτοια αντιπαράθεση, ήρθε ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης κ. Γ. Δραγασάκης για να αποκαταστήσει την αλήθεια.

Ο Γιάννης Δραγασάκης έθεσε το πρόβλημα στην ορθή του βάση και δεν αναλώθηκε σε τεχνικές σοφιστείες περί ουδέτερου δημοσιονομικού αποτελέσματος. Ακόμη και αν η ουδετερότητα διασφαλιστεί με κάποιον μαγικό τρόπο, ο Αντιπρόεδρος εξήγησε ότι πρόκειται για μια βασική ιδεολογική αλλαγή. Αν επιτευχθεί συμφωνία στη βάση όσων υποστηρίζουν με δηλώσεις τους οι ευρωπαίοι, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα κληθεί να άρει το βάρος της φορολογίας από τις επιχειρήσεις και τους “πλούσιους” και να το φορτώσει αντιστοίχως στα φτωχότερα στρώματα.

“Αν το ΔΝΤ επιμείνει στη φορολόγηση των φτωχών και στη μείωση της φορολογίας των πλουσίων, τότε θα υπάρξει σύγκρουση, διότι η σημερινή κυβέρνηση δεν μπορεί να τα κάνει”, δήλωσε με αφοπλιστική ειλικρίνεια ο κος Δραγασάκης. Ουσιαστικά εξέφρασε τον προβληματισμό όσων στελεχών δεν ακολουθούν τυφλά τη γραμμή του Μαξίμου.

Ο στόχος άλλωστε του Υπουργού ψηφιακής πολιτικής δεν ήταν προφανώς να ανατρέψει την αντίληψη που έχουν οι πολίτες για όσα συνέβησαν την 20η Φεβρουαρίου μετά από τόσους μήνες κωλυσιεργία. Είχε κυρίως στόχο να τονώσει το σπασμένο ηθικό των βουλευτών που στηρίζουν τη συγκυβέρνηση και των στελεχών που δέχονται διαρκώς τη χλεύη των πολιτών για όσα συμβαίνουν. Η ομοβροντία από πανηγυρικά non papers, παρελκυστικούς τίτλους σε “φίλια” ΜΜΕ και σχηματικές επεξηγήσεις από κορυφαία στελέχη είχε σαν σκοπό να δημιουργήσει ένα αφήγημα με το οποίο θα μπορέσουν να επιβιώσουν τις επόμενες ημέρες όσοι συνεχίζουν να κουβαλούν το κάρο της εφαρμογής όλων όσων αφόριζαν όταν βρίσκονταν στην αντιπολίτευση.

Καθώς η όποια “συμφωνία” παραμένει “στο μιλητό”, και τα δύο ενδεχόμενα παραμένουν επίσης ανοιχτά. Τόσο της επιτυχούς συμφωνίας όσο και της ρήξης. Σύμφωνα με όσα διαρρέουν οι τοκογλύφοι, η προνομοθέτηση θα συμβεί άμεσα και τα όποια αντίμετρα θα εξετασθούν εφόσον διασφαλιστούν τα πλεονάσματα. Ο κος. Παππάς υποστηρίζει το αντίθετο. Ούτως ή άλλως το πολιτικό πρόβλημα δεν βρίσκεται εκεί. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχει αποδείξει ότι μπορεί να παίρνει μέτρα χρησιμοποιώντας το κοινωνικό πρόσημο σαν πολιορκητικό κριό.

Το πρόβλημα βρίσκεται στο μίγμα πολιτικής και στο κατά πόσον οι 153 βουλευτές έχουν αποθέματα κυνισμού για  να υποστηρίξουν δεξιές πολιτικές. Κάποιος να βαφτίσει το κρέας-ψάρι, θα βρεθεί και ενδεχομένως το κάνει για μια ακόμη φορά αριστοτεχνικά.

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι αρθρογράφος του NEWS 247 και σύμβουλος έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos).