Όλοι… eurogroup!

Η κυβέρνηση μιλάει για αλλαγή σελίδας, η αντιπολίτευση βλέπει το πιο βαρύ μνημόνιο… Οι αντιδράσεις καλύπτουν όλη την γκάμα, κατά βάθος, ωστόσο, αν κανείς ξύσει την επικοινωνιακή κρούστα και κοιτάξει τι ακριβώς κρύβεται από κάτω, θα διαπιστώσει ότι το πλαίσιο συμφωνίας στο οποίο κατέληξε το eurogroup της περασμένης Δευτέρας ικανοποιεί τους περισσότερους.

Στο Μέγαρο Μαξίμου είναι λογικό να νιώθουν ανακουφισμένοι. Οι εξελίξεις κλείνουν, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, μια μακρά περίοδο αβεβαιότητας, βγάζουν οριστικά το grexit πάνω από το τραπέζι – κι αυτό είναι ίσως η σημαντικότερη παράμετρος της συμφωνίας – και επιβεβαιώνουν την αντοχή και τη συνοχή της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, σε συνθήκες υψηλής πίεσης.

Η κυβέρνηση αγοράζει χρόνο για να αντιμετωπίσει δύο παράλληλες ανάγκες: τη διαχείριση ενός επώδυνου πακέτου μέτρων, που θα γίνεται όλο και πιο αισθητό από τον επόμενο Σεπτέμβρη, και τη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα μεταρρυθμιστικό αριστερό  κόμμα με ευρωπαϊκό ορίζοντα, που θα διεκδικεί και εκλογικές δυνάμεις του πολιτικού κέντρου.

Τίποτα δεν είναι εύκολο τίποτα δεν έχει κριθεί. Μετά το eurogroup, ωστόσο, το διπλό αυτό στοίχημα, που σε μεγάλο βαθμό συναρτάται με την αναθέρμανση της οικονομίας, είναι προφανές ότι μένει ανοιχτό για τον Αλέξη Τσίπρα.

Η αποτροπή αιφνιδιαστικών πολιτικών εξελίξεων, όπως η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, που θα καθιστούσε πιθανή μια ρήξη με τους δανειστές, ικανοποιεί και τη Νέα Δημοκρατία. Μπορεί το κόμμα να βρίσκεται σε ένα ιδιότυπο κενό στρατηγικής, αφού θα πρέπει να επαναπροσδιορίσει πλέον την εκλογική ρητορική του, το γεγονός ωστόσο ότι η «καυτή πατάτα» ενός αναμφισβήτητα σκληρού πακέτου μένει στα χέρια του πρωθυπουργού, δεν δυσαρεστεί προφανώς τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Το αντίθετο. Αναμένοντας τον Σεπτέμβρη, οπότε αν δεν υπάρξουν σοβαρές κυβερνητικές παρεμβάσεις στην αγορά, τα μέτρα θα περάσουν από τις τηλεοράσεις στις τσέπες των καταναλωτών, ο Πρόεδρος της ΝΔ μπορεί να επαναπαυθεί στην άνετη θέση της αντιπολίτευσης που λειτουργεί με την προσδοκία του «ώριμου φρούτου». Παράλληλα, κερδίζει χρόνο για να ανασυγκροτήσει το κόμμα του, να διαχειριστεί τις φιλοδοξίες των βαρώνων και να αντιμετωπίσει την πανσπερμία των τάσεων που διασταυρώνονται στο εσωτερικό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Τα χαμόγελα για τις εξελίξεις, πίσω από τις επίσημες δηλώσεις, φυσικά, περισσεύουν και στο μεσαίο χώρο, όπου η προοπτική των εκλογών φάνταζε ως ο απόλυτος εφιάλτης. Η κατάληξη του eurogroup και η διαφαινόμενη συμφωνία δίνουν τη δυνατότητα στη Δημοκρατική Συμπαράταξη να παλέψει την υπόθεση της δημιουργίας ενός τρίτου πόλου, που θα πάρει αποστάσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ και θα σβήσει την αίσθηση της συμπληρωματικής πολιτικής δύναμης, που παγίωσαν τα δύο πρώτα μνημόνια. Το ίδιο ισχύει και για το Ποτάμι, το οποίο έχει τη δυνατότητα, σε συνθήκες μικρότερης πίεσης πλέον, να αντιμετωπίσει τα διλήμματα προσανατολισμού που έχουν τεθεί στο εσωτερικό του και να επιλέξει αν ανήκει στην κεντροδεξιά ή την κεντροαριστερά.

Οι μόνοι, ενδεχομένως, που δεν ενθουσιάζονται από τις εξελίξεις, είναι το ΚΚΕ, η ΛΑΕ και διάφοροι παράγοντες του αντιμνημονιακού χώρου. Με τον ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκεται στην αιχμή μιας επώδυνης μετάβασης, το μπλοκ του αριστερού ευρωσκεπτικισμού μπορούσε να αναμένει εκλογικά οφέλη, στην περίπτωση που η χώρα οδηγείτο στις κάλπες. Η απομάκρυνση αυτής της πιθανότητας απομακρύνει και το ενδεχόμενο άμεσης συσπείρωσης των συγκεκριμένων δυνάμεων, που, αν παραμείνουν κατακερματισμένες, δύσκολα θα διεκδικήσουν ευρύτερα ακροατήρια.

*Ο Χρήστος Μαχαίρας είναι δημοσιογράφος.