Δεν έγινε και τίποτα που δεν πήραμε το χρέος

Η κυβέρνηση έχασε μια μάχη που δεν χρειαζόταν να δώσει, όπως εξηγούσα και χθές. Ως εκ’ τούτου το αποτέλεσμα της ήττας δεν μπορεί να είναι οδυνηρό. Οδυνηρή μπορεί να αποδειχθεί η λάθος στρατηγική επιλογή να συνδέσουν το ζήτημα του χρέους με την αξιολόγηση, σε ότι ονόμασαν “συνολική συμφωνία”. Ακόμη πιο οδυνηρό είναι ότι κάποιοι επιχαίρουν για την αποτυχία της Κυβέρνησης σ’ αυτή την κρίσιμη για τον τόπο συγκυρία.

Διότι η αποτυχία της ολοκλήρωσης της διαπραγμάτευσης, δεν βολεύει κανέναν. Φαντάζεστε τι θα συμβεί αν υπάρξει οποιαδήποτε εμπλοκή στο επόμενο (άλλο ένα) ορόσημο που έχει θέσει η Κυβέρνηση, δηλαδή στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου; Θα ξαναζήσουμε τις περιπέτειες του ’15 και μάλιστα χωρίς το προσβλητικό ελαφρυντικό των δικαστηρίων που αναγνώρισαν τότε οι ευρωπαίοι, λόγω της εμπλοκής Βαρουφάκη. Όσοι επιχαίρουν για την αποτυχία της Κυβέρνησης οφείλουν να εξηγήσουν πώς θα διαχειριστούν μια έκρυθμη κατάσταση από την οποία μπορεί και να εξαρτάται το μέλλον. Όχι μόνο το δικό μας αλλά και των παιδιών μας.

Βεβαίως η Κυβέρνηση φέρει μεγάλη ευθύνη για την κατάσταση που δημιουργήθηκε. Καθυστέρησε χαρακτηριστικά να ολοκληρώσει την αξιολόγηση, διαλύοντας έτι περαιτέρω την οικονομία. Το αποτέλεσμα ήταν να εξαναγκασθεί σε λήψη σκληρότερων μέτρων από αυτά που της ζητούνταν στην αρχή της αξιολόγησης. Επιπλέον, όταν είδε ότι χάνει την μπάλα, επιχείρησε να συνδέσει την αξιολόγηση με το χρέος, μοιράζοντας ηδονή στους δανειστές. Φθάσαμε λοιπόν στη δήλωση “δεν εφαρμοστούν μέτρα χωρίς συμφωνία για το χρέος”, η οποία ακούστηκε και από το στόμα του Πρωθυπουργού.

Τι θα κάνει δηλαδή ο Τσίπρας στην απευκταία για όλους περίπτωση να μην υπάρξει συμφωνία για το χρέος; Θα τινάξει την μπάνκα στον αέρα; Πώς θα περάσει πάλι τον χάντακα και θα αρχίσει να κατηγορεί τα μέτρα που στήριξαν από κοινοβούλιου τα στελέχη του; Αυτο-εγκλωβίστηκαν σε μια μάταιη ρητορική και περιμένουν ένα θαύμα για να σώσουν τα προσχήματα.

Όμως η πολιτική επιβίωση του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι το ζητούμενο. Το ζητούμενο είναι η επαναφορά της χώρας στην κανονικότητα. Το τραίνο που οδηγεί εκεί δεν χάθηκε. Ούτε βεβαίως βγαίνει από το τούνελ σε μερικές ημέρες όπως υποστήριξε ο κος Παπαχριστόπουλος (ΣΚΑΙ TV 20/5) με την υπερβολή που τον διακρίνει.

Η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων που υπερασπίστηκε τις προηγούμενες ημέρες η Κυβέρνηση είναι ένα μέρος του δρόμου. Οφείλει να τις εφαρμόσει με ή χωρίς χρέος. Είναι η μόνη ορατή διέξοδος για να βγει η οικονομία από τον βάλτο. Οι ρυθμοί ανάπτυξης, η τόνωση της παραγωγής και η αληθινή διάθεση για υποδοχή επενδύσεων μπορούν να λύσουν το γόρδιο δεσμό.

Με πολιτικές αποφάσεις και αμφιλεγόμενες ρυθμίσεις για το χρέος δεν πρόκειται κανείς να δει προκοπή σ’ αυτό τον τόπο. Η ελάφρυνση του χρέους για την οποία συζητάμε θα μοιάζει αστεία αν η χώρα κατορθώσει να ανασυνταχθεί και να παράξει κάτι περισσότερο από γραφειοκρατία και δημόσιο.

Υπ’ αυτή την έννοια, η Κυβέρνηση ηττήθηκε αλλά η χώρα δεν έχασε παρά μόνο χρόνο. Όχι ότι είναι λίγο κι’ αυτό. Όμως υπάρχει ακόμη χρόνος για να λειτουργήσει με σύνεση και λογική. Χωρίς τις χίμαιρες του χρέους και των γερμανικών αποζημιώσεων. Χωρίς εύκολες λύσεις και λεφτόδεντρα. Η ανάπτυξη -το μόνο φάρμακο για την ασθενική οικονομία μας- είναι εκεί και μας περιμένει. Αρκεί να βαδίσουμε προς τα εκεί και όχι να καρκινοβατούμε.

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos).