Σουβλάκι, ούζο και απαρτχάιντ

Ο «Ντόναλντ Τραμπ» της Ολλανδίας, ο Χέιρτ (όπως προφέρεται στα Ολλανδικά) Βίλντερς (Geert Wilders), ο ηγέτης του αντιισλαμικού «Partij voor de Vrijheid» (“Κόμμα για την Ελευθερία”), αυτός που συνέκρινε το Κοράνι με το “Mein Kampf” (Ο Αγών Μου) του Αδόλφου Χίτλερ, ο άνθρωπος που αποκάλεσε όλους τους Μαροκινούς μετανάστες στην Ολλανδία δημοσίως «καθάρματα», που αλλοιώνουν δημογραφικά την ολλανδική κοινωνία, ο κατάξανθος, σχεδόν ασπρομάλλης  πρώην λογογράφος που εμπνέει τους ηγέτες της Κου Κλουξ Κλαν, ο άνθρωπος που κατηγορήθηκε και καταδικάστηκε για υποκίνηση φυλετικού μίσους, καταφέρνοντας τελικά να ανατρέψει την απόφαση, ο λαϊκιστής πολιτικός που προσφάτως διατύπωσε την άποψη πως οι Έλληνες δεν μπορούν να ξοδεύουν όλα τα χρήματά τους σε σουβλάκι και ούζο και στη συνέχεια να ζητάνε κοινωνικά επιδόματα και να ανταμείβονται κιόλας γι’ αυτή τους την απάτη, αυτός λοιπόν, συμπαθάτε με, αλλά έχει δίκιο.

Μπροστά στον κ. Βίλντερς νιώθω κατώτερος, ίσως γιατί είμαι. Ίσως γιατί είμαι απόγονος κάποιου κατσικοκλέφτη της Τουρκοκρατίας, όταν οι πρόγονοι του κύριου Βίλντερς ίδρυαν την Ολλανδική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών (το 1602), την πρώτη πολυεθνική εταιρεία στον κόσμο, που είχε σχεδόν κυβερνητικές εξουσίες, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας διεξαγωγής πολέμου, της διαπραγμάτευσης συνθηκών, της έκδοσης νομίσματος και της ίδρυσης αποικιών, όπως αυτή στη Νότιο Αφρική, την Αποικία του Ακρωτηρίου της Καλής Ελπίδας.

Ο κύριος Βίλντερς έχει δίκιο να αισθάνεται ανώτερος, ως λευκός, Ευρωπαίος και Ολλανδός, και ως πνευματικό τέκνο του καθηγητή P. Van Biljoen. Αυτός, το 1935, επινόησε τον όρο apartheid,  (απάρτχαϊντ), δηλαδή τον διαχωρισμό των Ολλανδικής καταγωγής λευκών Αφρικάνερς της Νοτίου Αφρικής από τους γηγενείς μαύρους. Και γιατί έγινε αυτό; Για να εξασφαλιστεί η «Βaasskap», δηλαδή η «κυριαρχία του λευκού αφέντη» έναντι της «Swaart Gevaar», της «Μαύρης Απειλής», στα αφρικάανς.

Ο κύριος Βίλντερς έχει δίκιο – δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Πρέπει να χωρίσουμε τα τσανάκια μας, να διαχωριστούμε, να πάει ο καθένας στη θέση του. Είναι θέλημα Θεού κάποιοι να είναι ανώτεροι (όπως πίστευαν πως είναι και το απαρτχάιντ), και κάποιοι, όπως εγώ, και άλλοι μελαψοί παρακεντέδες, να είναι κατώτεροι, που τρώνε σουβλάκια και πίνουν ούζο κάνοντας κοινωνική πολιτική με έξοδα των λευκών, καλβινιστών, ευκατάστατων Ολλανδών.

Που οι πρόγονοι τους δεν ήταν τυχάρπαστοι κατσαπλιάδες, αλλά σοβαροί άνθρωποι που πλούτισαν στραγγίζοντας τους πόρους της Αφρικής, όταν δηλαδή δεν κυνηγούσαν ιθαγενείς πυγμαίους για το κέφι τους, έτσι, για να ξεμουδιάσουν.

*Ο Παύλος Μεθενίτης είναι δημοσιογράφος του Ραδιοφώνου 24/7