Οι απαντήσεις της Ιστορίας Γενικής Παιδείας

Οι απαντήσεις των θεμάτων της  Ιστορίας Γενικής Παιδείας από το φροντιστήριο “Στόχος”

ΟΜΑΔΑ ΠΡΩΤΗ

ΘΕΜΑ Α1

α. Ιερή Συμμαχία: Μετά τη μάχη στο Βατερλό «οι νικήτριες ευρωπαϊκές δυνάμεις…σύντομα υπερίσχυσαν» (σχολικό βιβλίο, σελίδα 12). Προαιρετικά, θα μπορούσε να συμπεριληφθεί στον ορισμό και το λήμμα από το γλωσσάριο ειδικών όρων στη σελίδα 243.

β. Συνθήκη Λωζάννης: «Η Συνθήκη Ειρήνης…ορίστηκαν τα σύνορα» (σχολικό βιβλίο, σελίδα 88)

γ. Δίκη της Νυρεμβέργης: «Η πρόκληση και η διεξαγωγή… διάρκεια του πολέμου» (σχολικό βιβλίο, σελίδα 129)

ΘΕΜΑ Α2

α. Λ

β. Σ

γ. Λ

δ. Σ

ε. Λ

ΘΕΜΑ Β1

«Η ευρωπαϊκή αποικιοκρατία του 19ου αιώνα…μάστιγες». (σχολικό βιβλίο, σελίδα 56)

ΘΕΜΑ Β2

«Ο Τρικούπης αύξησε επίσης τον αριθμό… στη Γαλλία». (σχολικό βιβλίο, σελίδα 61)

ΟΜΑΔΑ ΔΕΥΤΕΡΗ

ΘΕΜΑ Γ1

Περί τα τέλη της δεκαετίας του 1920 αξιοσημείωτες υπήρξαν οι εξελίξεις στο πεδίο της οικονομικής, κοινωνικής και εκπαιδευτικής πολιτικής της Ελλάδας. Συγκεκριμένα «είχε βελτιωθεί… (σχολικό βιβλίο σελίδα 102)…εγχώριας βιομηχανίας». Σύμφωνα με το Ν. Μουζέλη, η αστική αποκατάσταση των προσφύγων συνέλαβε στην ανάπτυξη της βιομηχανίας με το φθηνό εργατικό και επιχειρηματικό δυναμικό. Επιβοηθητικοί παράγοντες ακόμη ήταν η εισροή ξένων κεφαλαίων με τη μορφή κρατικών δανείων, εξωτερικής αρωγής για τους πρόσφυγες, ιδιωτικών επενδύσεων για την κατασκευή μεγάλων δημοσίων έργων. Συνεπώς θεωρείται εύκολος ο διπλασιασμός της βιομηχανικής παραγωγής, καθώς και ο τριπλασιασμός του όγκου της την περίοδο 1923-1939. Ειδικότερα, με βάση τις στατιστικές των Ηνωμένων Εθνών, στην Ελλάδα της δεκαετίας 1928-1938 παρατηρήθηκε ραγδαία αύξηση της ηλεκτρικής παραγωγής καθώς και η τρίτη σε σειρά ενίσχυση της βιομηχανικής παραγωγής (65%) μετά τη Σοβιετική Ένωση και την Ιαπωνία. «Η αγροτική παραγωγή…(σελίδα 102) … της Βόρειας Ελλάδας».

«Παράλληλα, προβλέφτηκαν…(σελίδα 102) … οικονομική».

Όσον αφορά στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του Βενιζέλου υιοθετείται μία νέα φιλοσοφία, που χαρακτηρίζεται από αλλαγές στη δομή του εκπαιδευτικού συστήματος, όπως επισημαίνονται στο παράθεμα του Αλέξη Δημαρά. Πιο συγκεκριμένα, στο δημοτικό, – «το σχολείο του λαού» -η φοίτηση έγινε εξαετής από τετραετής, με έμφαση στο μάθημα των Νέων Ελληνικών και στη διδασκαλία της δημοτικής γλώσσας, ενώ στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση παρατηρήθηκε αναβάθμιση τον επαγγελματικού τομέα. Τέλος, στο κείμενο αναφέρονται και κάποιες λειτουργικές μεταβολές καινοτόμες για τα δεδομένα της εποχής, όπως ήταν η εισαγωγή προαιρετικών μαθημάτων στο Γυμνάσιο, η χρήση πολλών σχολικών εγχειριδίων ανά τάξη και μάθημα, ενώ υπήρχε πρόβλεψη και για «απογεύματα ελευθέρας εργασίας» στο σχολεία.

ΘΕΜΑ Δ1    

Ως μείζον έγκλημα κατά της ανθρωπότητας χαρακτηρίστηκε η προσπάθεια γενοκτονίας των Εβραίων. Υπό δίωξη στη Γερμανία από το 1933, οι τελευταίοι αυτοί είδαν τη θέση τους βαθμιαία να επιδεινώνεται, ενόσω οι ναζί επεξέτειναν την κυριαρχία τους στην Ευρώπη-ιδιαίτερα την Ανατολή. Όπως επισημαίνεται και στο παράθεμα, πολλοί «κατάδικοι» προέρχονταν από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ευρώπης και της Ρωσίας, οι οποίοι μάλιστα ήταν υποχρεωμένοι να παίζουν στρατιωτικά εμβατήρια, σε όλη τη διάρκεια της μεταφοράς τους προς τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Η κατάληψη της Πολωνίας είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία του γκέτο της Βαρσοβίας, όπου συνωστίστηκαν, υπό περιορισμό 500.000 Εβραίοι. Μάλιστα, όπως τονίζεται και στην δεύτερη πηγή, στις 14 Μαρτίου του 1943, 2.800 άτομα περίπου συνελήφθησαν και την επόμενη ημέρα εκτοπίστηκαν με τρένο στην Πολωνία, κάτω από ιδιαίτερα άθλιες συνθήκες.

Μετά την εισβολή στην Ρωσία επιχειρήθηκε η καθολική πλέον εξόντωση των Εβραίων στην Ευρώπη. Οι ναζί, σύμφωνα με τα δεδομένα της δεύτερης πηγής, κατεδίωκαν ιδιαίτερα τα μικρά παιδιά, αφού ο σχεδιασμός τους προέβλεπε την παρεμπόδιση της συνέχειας του εβραϊκού λαού.

Προκειμένου να επιτευχθεί λοιπόν, η «τελική λύση» του προβλήματος, το οποίο κατά τους ναζί προκαλούσε η εκτεταμένη διεθνής παρουσία του εβραϊκού στοιχείου, επινοήθηκαν και εφαρμόστηκαν από τον Χίτλερ και τους συνεργάτες του εφιαλτικές πρακτικές, πρωτοφανέρωτες στην παγκόσμια ιστορία: φυσική εξόντωση μετά από επώδυνη παραμονή σε γκέτο ή σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, μαζικές εκτελέσεις, χρήση δηλητηριωδών αερίων, – όπως το «Τσυκλόν Β» – προκειμένου να προκληθεί μαζικά ο θάνατος. Ιδιαίτερη έμφαση στις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των Εβραίων της Θεσσαλονίκης δίνεται στην μαρτυρία  που παρατίθεται από μία Ελληνίδα Εβραία που επέζησε από το στρατόπεδο του Μπίρκεναου. Υπήρχαν καθημερινοί ξυλοδαρμοί, υποτυπώδες πρωινό και αδιάκοπη, εξαντλητική εργασία ,ενώ οι συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής ήταν πανάθλιες. Σε εκατομμύρια αριθμούνται τα θύματα της πρωτοφανούς αυτής τραγωδίας – μόνο από την Ελλάδα πάνω από 70.000. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός, πως αρκετοί Εβραίοι πεθαίνουν κατά τη μεταφορά τους με τα τρένα, καθώς συνωστίζονταν υπεράριθμοι σε μικρά βαγόνια με ελάχιστο νερό και ο χρόνος μετακίνησης ήταν συνήθως τέσσερις ημέρες, ένα στοιχείο το οποίο παρατίθεται από το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο της Ελλάδας. Στρατόπεδα όπως του Άουσβιτς, της Τρεμπλίνκα, του Νταχάου, του Μπέλζετς ή του Σόμπιμπορ είχαν γίνει συνώνυμα απανθρωπιάς και τρόμου.