Τη γλίτωσαν τρεις, θα “τσεκουρώσουν” τον Βορίδη;

Αν κάποιος έλεγε ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη παράγει περισσότερα σκάνδαλα από όσα μπορεί να καταναλώσει, δεν θα ήταν έξω από τα πράγματα.

Η πολιτική ζωή της χώρας αρχίζει να θυμίζει δυσώδεις υποθέσεις της περιόδου 1989-1993. Τότε που οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ βρέθηκαν στη δίνη σκανδάλων, ένας πρωθυπουργός (Ανδρέας Παπανδρέου) οδηγήθηκε στο Ειδικό Δικαστήριο και ο διάδοχός του (Κωνσταντίνος Μητσοτάκης) το απέφυγε, επειδή ο προκάτοχος και θύμα του τον κατανίκησε στις εκλογές (1993) και επέδειξε πολιτική διορατικότητα και μεγαθυμία.

Η παρούσα κυβέρνηση βαρύνεται με πέντε-έξι σκανδαλώδεις υποθέσεις, αλλά υπάρχει μια διαφορά με το παρελθόν. Μέχρι στιγμής ουδείς υπουργός της έχει πληρώσει κάτι. Εκτός αν τώρα όλο το ανάθεμα πέσει στον Μάκη Βορίδη, ο οποίος έχει τη ατυχία να πέσει πάνω στην ευρωπαία εισαγγελέα.

Ας θυμηθούμε:

Για το σκάνδαλο των υποκλοπών ουδείς τιμωρήθηκε. Ο (υποτιθέμενος) ελεγκτής της ΕΥΠ, ανιψιός του πρωθυπουργού Γρηγόρης Δημητριάδης, απλώς παραιτήθηκε (ή έστω αποπέμφθηκε αναγκαστικά), κοσμεί με την παρουσία του τις γιορτές κρατικοδίαιτων προπαγανδιστών και μοιράζει εκφοβιστικές αγωγές σε μέσα ενημέρωσης και δημοσιογράφους. Οι Έλληνες εισαγγελείς απειλούσαν να τιμωρήσουν τα …θύματα των υποκλοπών και τους επικεφαλής των Ανεξάρτητων Αρχών. Και στο τέλος έβαλαν την υπόθεση στο αρχείο.

Στην υπόθεση των Τεμπών είναι όλα δρομολογημένα. Οι δύο ενεχόμενοι υπουργοί, Καραμανλής και Τριαντόπουλος, πέφτουν “στα μαλακά”. Το πολύ- πολύ να δικαστούν για ένα πλημμεληματάκι, τέτοια είναι η “παράβαση καθήκοντος”.

Το εν εξελίξει σκάνδαλο των κοινοτικών επιδοτήσεων (ή του ΟΠΕΚΕΠΕ) δεν γνωρίζουμε πού θα καταλήξει. Και θα είναι όντως περίεργο αν ο Βορίδης, ένας τουλάχιστον (θεωρούμενος ως) επαρκής ποινικολόγος, δεν κατάλαβε ότι οι υπουργικές αποφάσεις του θα μπορούσαν να τον βάλουν σε περιπέτειες. Διότι τα περιγραφόμενα αδικήματα στο σκάνδαλο αυτό (δράση εγκληματικών ομάδων και κατασπατάληση μεγάλων ποσών) μπορεί να ξεφεύγουν από το σύνηθες και ελαφρύ αδίκημα της “παράβασης καθήκοντος” και να αγγίζουν την “απιστία“, που είναι από τα βαρύτερα για πολιτικό πρόσωπο.

Από αυτά προκύπτει και η δυσκολία διαχείρισης που θα έχει η πλειοψηφία της ΝΔ, δηλαδή ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος θα πάρει και την τελική απόφαση. Διότι εν προκειμένω δεν νοείται να ακολουθηθεί το “μοντέλο Τριαντόπουλου” (και μετά Καραμανλή), δηλαδή παραπομπή για ένα απλό πλημμέλημα. Αν η (ευρωπαία) εισαγγελέας περιγράφει κακουργήματα, πώς η πλειοψηφία θα παραπέμψει τον Βορίδη για πλημμέλημα;

Έτσι, η μόνη επιλογή που φαίνεται να έχει ο κ. Μητσοτάκης είναι να “σώσει” -και όχι να “τσεκουρώσει”- τον παραιτηθέντα υπουργό του. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν δεν τον παραπέμψει για τίποτα, ούτε καν για απλό πλημμέλημα.

Αλλά αυτή θα είναι η πιο ηχηρή επιβεβαίωση της λατινικής ρήσης: “Corruptio optimi pessima” (η διαφθορά των αρίστων είναι η χειρότερη)…